ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਕਾਇਆ ਅੰਦਰਿ ਗੜੁ ਕੋਟੁ ਹੈ ਸਭਿ ਦਿਸੰਤਰ ਦੇਸਾ ॥

Kaa▫i▫aa anḋar gaṛ kot hæ sabʰ disanṫar ḋésaa.

Deep within the body is the fortress of the Lord, and all lands and countries.

ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਈਅਨੁ ਸਭ ਮਹਿ ਪਰਵੇਸਾ ॥

Aapé ṫaaṛee laa▫ee▫an sabʰ mėh parvésaa.

He Himself sits in primal, profound Samadhi; He Himself is all-pervading.

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਗੁਪਤੁ ਰਖੇਸਾ ॥

Aapé sarisat saajee▫an aap gupaṫ rakʰésaa.

He Himself created the Universe, and He Himself remains hidden within it.

ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਸਚੁ ਪਰਗਟੀਏਸਾ ॥

Gur sévaa ṫé jaaṇi▫aa sach pargatee▫ésaa.

Serving the Guru, the Lord is known, and the Truth is revealed.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਹੈ ਗੁਰਿ ਸੋਝੀ ਪਾਈ ॥੧੬॥

Sabʰ kichʰ sacho sach hæ gur sojʰee paa▫ee. ||16||

He is True, the Truest of the True; the Guru has imparted this understanding. ||16||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਸਾਵਣੁ ਰਾਤਿ ਅਹਾੜੁ ਦਿਹੁ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਖੇਤ ॥

Saavaṇ raaṫ ahaaṛ ḋihu kaam kroḋʰ ḋu▫é kʰéṫ.

Night is the summer season, and day is the winter season; sexual desire and anger are the two fields planted.

ਲਬੁ ਵਤ੍ਰ ਦਰੋਗੁ ਬੀਉ ਹਾਲੀ ਰਾਹਕੁ ਹੇਤ ॥

Lab vaṫar ḋarog bee▫o haalee raahak héṫ.

Greed prepares the soil, and the seed of falsehood is planted; attachment and love are the farmer and hired hand.

ਹਲੁ ਬੀਚਾਰੁ ਵਿਕਾਰ ਮਣ ਹੁਕਮੀ ਖਟੇ ਖਾਇ ॥

Hal beechaar vikaar maṇ hukmee kʰaté kʰaa▫é.

Contemplation is the plow, and corruption is the harvest; this is what one earns and eats, according to the Hukam of the Lord’s Command.

ਨਾਨਕ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਅਉਤੁ ਜਣੇਦਾ ਜਾਇ ॥੧॥

Naanak lékʰæ mangi▫æ a▫uṫ jaṇéḋaa jaa▫é. ||1||

O Nanak! When one is called to give his account, he will be barren and infertile. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਭਉ ਭੁਇ ਪਵਿਤੁ ਪਾਣੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਬਲੇਦ ॥

Bʰa▫o bʰu▫é paviṫ paaṇee saṫ sanṫokʰ baléḋ.

Make the Fear of God the farm, purity the water, truth and contentment the cows and bulls,

ਹਲੁ ਹਲੇਮੀ ਹਾਲੀ ਚਿਤੁ ਚੇਤਾ ਵਤ੍ਰ ਵਖਤ ਸੰਜੋਗੁ ॥

Hal halémee haalee chiṫ chéṫaa vaṫar vakʰaṫ sanjog.

humility the plow, consciousness the plowman, remembrance the preparation of the soil, and union with the Lord the planting time.

ਨਾਉ ਬੀਜੁ ਬਖਸੀਸ ਬੋਹਲ ਦੁਨੀਆ ਸਗਲ ਦਰੋਗ ॥

Naa▫o beej bakʰsees bohal ḋunee▫aa sagal ḋarog.

Let the Lord’s Name be the seed, and His Forgiving Grace the harvest. Do this, and the whole world will seem false.

ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਕਰਮੁ ਹੋਇ ਜਾਵਹਿ ਸਗਲ ਵਿਜੋਗ ॥੨॥

Naanak naḋree karam ho▫é jaavėh sagal vijog. ||2||

O Nanak! If He bestows His Merciful Glance of Grace, then all your separation will be ended. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਮਨਮੁਖਿ ਮੋਹੁ ਗੁਬਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬੋਲੈ ॥

Manmukʰ moh gubaar hæ ḋoojæ bʰaa▫é bolæ.

The self-willed Manmukh is trapped in the darkness of emotional attachment; in the love of duality he speaks.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸਦਾ ਦੁਖੁ ਹੈ ਨਿਤ ਨੀਰੁ ਵਿਰੋਲੈ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é saḋaa ḋukʰ hæ niṫ neer virolæ.

The love of duality brings pain forever; he churns the water endlessly.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਮਥਿ ਤਤੁ ਕਢੋਲੈ ॥

Gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ maṫʰ ṫaṫ kadʰolæ.

The Gurmukh meditates on the Naam, the Name of the Lord; he churns, and obtains the essence of reality.

ਅੰਤਰਿ ਪਰਗਾਸੁ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਹਰਿ ਲਧਾ ਟੋਲੈ ॥

Anṫar pargaas gʰat chaanṇaa har laḋʰaa tolæ.

The Divine Light illuminates his heart deep within; he seeks the Lord, and obtains Him.

ਆਪੇ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਦਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਈ ॥੧੭॥

Aapé bʰaram bʰulaa▫iḋaa kichʰ kahaṇ na jaa▫ee. ||17||

He Himself deludes in doubt; no one can comment on this. ||17||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤਿ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥

Naanak chinṫaa maṫ karahu chinṫaa ṫis hee hé▫é.

O Nanak! don’t be anxious; the Lord will take care of you.

ਜਲ ਮਹਿ ਜੰਤ ਉਪਾਇਅਨੁ ਤਿਨਾ ਭਿ ਰੋਜੀ ਦੇਇ ॥

Jal mėh janṫ upaa▫i▫an ṫinaa bʰė rojee ḋé▫é.

He created the creatures in water, and He gives them their nourishment.

ਓਥੈ ਹਟੁ ਨ ਚਲਈ ਨਾ ਕੋ ਕਿਰਸ ਕਰੇਇ ॥

Oṫʰæ hat na chal▫ee naa ko kiras karé▫i.

There are no stores open there, and no one farms there.

ਸਉਦਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਕੋ ਲਏ ਨ ਦੇਇ ॥

Sa▫uḋaa mool na hova▫ee naa ko la▫é na ḋé▫é.

No business is ever transacted there, and no one buys or sells.

ਜੀਆ ਕਾ ਆਹਾਰੁ ਜੀਅ ਖਾਣਾ ਏਹੁ ਕਰੇਇ ॥

Jee▫aa kaa aahaar jee▫a kʰaaṇaa éhu karé▫i.

Animals eat other animals; this is what the Lord has given them as food.

ਵਿਚਿ ਉਪਾਏ ਸਾਇਰਾ ਤਿਨਾ ਭਿ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥

vich upaa▫é saa▫iraa ṫinaa bʰė saar karé▫i.

He created them in the oceans, and He provides for them as well.

ਨਾਨਕ ਚਿੰਤਾ ਮਤ ਕਰਹੁ ਚਿੰਤਾ ਤਿਸ ਹੀ ਹੇਇ ॥੧॥

Naanak chinṫaa maṫ karahu chinṫaa ṫis hee hé▫é. ||1||

O Nanak! don’t be anxious; the Lord will take care of you. ||1||

ਮਃ ੧ ॥

Mėhlaa 1.

First Mehl:

ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਜੀਉ ਮਛੁਲੀ ਝੀਵਰੁ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਕਾਲੁ ॥

Naanak ih jee▫o machʰulee jʰeevar ṫarisnaa kaal.

O Nanak! This soul is the fish, and death is the hungry fisherman.

ਮਨੂਆ ਅੰਧੁ ਨ ਚੇਤਈ ਪੜੈ ਅਚਿੰਤਾ ਜਾਲੁ ॥

Manoo▫aa anḋʰ na chéṫ▫ee paṛæ achinṫaa jaal.

The blind man does not even think of this. And suddenly, the net is cast.

ਨਾਨਕ ਚਿਤੁ ਅਚੇਤੁ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਬਧਾ ਜਾਇ ॥

Naanak chiṫ achéṫ hæ chinṫaa baḋʰaa jaa▫é.

O Nanak! His consciousness is unconscious, and he departs, bound by anxiety.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥

Naḋar karé jé aapṇee ṫaa aapé la▫é milaa▫é. ||2||

But if the Lord bestows His Glance of Grace, then He unites the soul with Himself. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਸੇ ਜਨ ਸਾਚੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਤਾ ॥

Sé jan saaché saḋaa saḋaa jinee har ras peeṫaa.

They are true, forever true, who drink the sublime essence of the Lord.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਚੁ ਸਉਦਾ ਕੀਤਾ ॥

Gurmukʰ sachaa man vasæ sach sa▫uḋaa keeṫaa.

The True Lord abides in the mind of the Gurmukh; He strikes the true bargain.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਘਰ ਹੀ ਮਾਹਿ ਹੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੀਤਾ ॥

Sabʰ kichʰ gʰar hee maahi hæ vadbʰaagee leeṫaa.

Everything is in the home of the self within; only the very fortunate obtain it.

ਅੰਤਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਰਿ ਗਈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੀਤਾ ॥

Anṫar ṫarisnaa mar ga▫ee har guṇ gaaveeṫaa.

The hunger within is conquered and overcome, singing the Glorious Praises of the Lord.

ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ਬੁਝਾਈ ॥੧੮॥

Aapé mél milaa▫i▫an aapé ḋé▫é bujʰaa▫ee. ||18||

He Himself unites in His Union; He Himself blesses them with understanding. ||18||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਵੇਲਿ ਪਿੰਞਾਇਆ ਕਤਿ ਵੁਣਾਇਆ ॥

vél piñaa▫i▫aa kaṫ guṇaa▫i▫aa.

The cotton is ginned, woven and spun;

ਕਟਿ ਕੁਟਿ ਕਰਿ ਖੁੰਬਿ ਚੜਾਇਆ ॥

Kat kut kar kʰumb chaṛaa▫i▫aa.

the cloth is laid out, washed and bleached white.

ਲੋਹਾ ਵਢੇ ਦਰਜੀ ਪਾੜੇ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਸੀਵੈ ॥

Lohaa vadʰé ḋarjee paaṛé soo▫ee ḋʰaagaa seevæ.

The tailor cuts it with his scissors, and sews it with his thread.

ਇਉ ਪਤਿ ਪਾਟੀ ਸਿਫਤੀ ਸੀਪੈ ਨਾਨਕ ਜੀਵਤ ਜੀਵੈ ॥

I▫o paṫ paatee sifṫee seepæ Naanak jeevaṫ jeevæ.

Thus, the torn and tattered honor is sewn up again, through the Lord’s Praise, O Nanak! And one lives the true life.

ਹੋਇ ਪੁਰਾਣਾ ਕਪੜੁ ਪਾਟੈ ਸੂਈ ਧਾਗਾ ਗੰਢੈ ॥

Ho▫é puraaṇaa kapaṛ paatæ soo▫ee ḋʰaagaa gandʰæ.

Becoming worn, the cloth is torn; with needle and thread it is sewn up again.

ਮਾਹੁ ਪਖੁ ਕਿਹੁ ਚਲੈ ਨਾਹੀ ਘੜੀ ਮੁਹਤੁ ਕਿਛੁ ਹੰਢੈ ॥

Maahu pakʰ kihu chalæ naahee gʰaṛee muhaṫ kichʰ handʰæ.

It will not last for a month, or even a week. It barely lasts for an hour, or even a moment.

TOP OF PAGE