ਸੀਤਾ ਲਖਮਣੁ ਵਿਛੁੜਿ ਗਇਆ ॥

Seeṫaa lakʰmaṇ vichʰuṛ ga▫i▫aa.

and separated from Sita and Lakhshman.

ਰੋਵੈ ਦਹਸਿਰੁ ਲੰਕ ਗਵਾਇ ॥

Rovæ ḋėhsir lank gavaa▫é.

The ten-headed Raawan wept when he lost Sri Lanka,

ਜਿਨਿ ਸੀਤਾ ਆਦੀ ਡਉਰੂ ਵਾਇ ॥

Jin seeṫaa aaḋee da▫uroo vaa▫é.

but he stole away Sita with the beat of his tambourine.

ਰੋਵਹਿ ਪਾਂਡਵ ਭਏ ਮਜੂਰ ॥

Rovėh paaⁿdav bʰa▫é majoor.

The Paandavas were made slaves, and wept,

ਜਿਨ ਕੈ ਸੁਆਮੀ ਰਹਤ ਹਦੂਰਿ ॥

Jin kæ su▫aamee rahaṫ haḋoor.

but they once lived in the Presence of the Lord.

ਰੋਵੈ ਜਨਮੇਜਾ ਖੁਇ ਗਇਆ ॥

Rovæ janméjaa kʰu▫é ga▫i▫aa.

Janmayjaa wept that he had lost his way.

ਏਕੀ ਕਾਰਣਿ ਪਾਪੀ ਭਇਆ ॥

Ékee kaaraṇ paapee bʰa▫i▫aa.

One mistake, and he became a sinner.

ਰੋਵਹਿ ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਪੀਰ ॥

Rovėh sékʰ masaa▫ik peer.

The Shaykhs, Pirs and spiritual teachers weep;

ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਮਤੁ ਲਾਗੈ ਭੀੜ ॥

Anṫ kaal maṫ laagæ bʰeeṛ.

at the very last instant, they suffer in agony.

ਰੋਵਹਿ ਰਾਜੇ ਕੰਨ ਪੜਾਇ ॥

Rovėh raajé kann paṛaa▫é.

The kings weep - their ears are cut;

ਘਰਿ ਘਰਿ ਮਾਗਹਿ ਭੀਖਿਆ ਜਾਇ ॥

Gʰar gʰar maagėh bʰeekʰi▫aa jaa▫é.

they go begging from house to house.

ਰੋਵਹਿ ਕਿਰਪਨ ਸੰਚਹਿ ਧਨੁ ਜਾਇ ॥

Rovėh kirpan saⁿchėh ḋʰan jaa▫é.

The miser weeps; he has to leave behind the wealth he has gathered.

ਪੰਡਿਤ ਰੋਵਹਿ ਗਿਆਨੁ ਗਵਾਇ ॥

Pandiṫ rovėh gi▫aan gavaa▫é.

The Pandit, the religious scholar, weeps when his learning is gone.

ਬਾਲੀ ਰੋਵੈ ਨਾਹਿ ਭਤਾਰੁ ॥

Baalee rovæ naahi bʰaṫaar.

The young woman weeps because she has no husband.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੀਆ ਸਭੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥

Naanak ḋukʰee▫aa sabʰ sansaar.

O Nanak! The whole world is suffering.

ਮੰਨੇ ਨਾਉ ਸੋਈ ਜਿਣਿ ਜਾਇ ॥

Manné naa▫o so▫ee jiṇ jaa▫é.

He alone is victorious, who believes in the Lord’s Name.

ਅਉਰੀ ਕਰਮ ਨ ਲੇਖੈ ਲਾਇ ॥੧॥

A▫uree karam na lékʰæ laa▫é. ||1||

No other action is of any account. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਮੰਨਿਐ ਅਵਰਿ ਕਾਰਾ ਸਭਿ ਬਾਦਿ ॥

Jap ṫap sabʰ kichʰ mani▫æ avar kaaraa sabʰ baaḋ.

Meditation, austerity and everything come through belief in the Lord’s Name. All other actions are useless.

ਨਾਨਕ ਮੰਨਿਆ ਮੰਨੀਐ ਬੁਝੀਐ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦਿ ॥੨॥

Naanak mani▫aa mannee▫æ bujʰee▫æ gur parsaaḋ. ||2||

O Nanak! Believe in the One who is worth believing in. By Guru’s Grace, he is realized. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਕਾਇਆ ਹੰਸ ਧੁਰਿ ਮੇਲੁ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥

Kaa▫i▫aa hans ḋʰur mél karṫæ likʰ paa▫i▫aa.

The union of the body and the soul-swan was preordained by the Creator Lord.

ਸਭ ਮਹਿ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪ੍ਰਗਟਾਇਆ ॥

Sabʰ mėh gupaṫ varaṫḋaa gurmukʰ paragtaa▫i▫aa.

He is hidden, and yet pervading all. He is revealed to the Gurmukh.

ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਗੁਣ ਉਚਰੈ ਗੁਣ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇਆ ॥

Guṇ gaavæ guṇ uchræ guṇ maahi samaa▫i▫aa.

Singing the Glorious Praises of the Lord, and chanting His Praises, one merges in His Glories.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਹੈ ਸਚੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥

Sachee baṇee sach hæ sach mél milaa▫i▫aa.

True is the True Word of the Guru’s Bani. One unites in Union with the True Lord.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ॥੧੪॥

Sabʰ kichʰ aapé aap hæ aapé ḋé▫é vadi▫aa▫ee. ||14||

He Himself is everything; He Himself grants glorious greatness. ||14||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਨਾਨਕ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਕੈ ਰਤਨਾ ਪਰਖਣ ਜਾਇ ॥

Naanak anḋʰaa ho▫é kæ raṫnaa parkʰaṇ jaa▫é.

O Nanak! The blind man may go to appraise the jewels,

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਆਵੈ ਆਪੁ ਲਖਾਇ ॥੧॥

Raṫnaa saar na jaaṇ▫ee aavæ aap lakʰaa▫é. ||1||

but he will not know their value; he will return home after exposing his ignorance. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਰਤਨਾ ਕੇਰੀ ਗੁਥਲੀ ਰਤਨੀ ਖੋਲੀ ਆਇ ॥

Raṫnaa kéree guṫʰlee raṫnee kʰolee aa▫é.

The Jeweler has come, and has opened up the bag of jewels.

ਵਖਰ ਤੈ ਵਣਜਾਰਿਆ ਦੁਹਾ ਰਹੀ ਸਮਾਇ ॥

vakʰar ṫæ vaṇjaari▫aa ḋuhaa rahee samaa▫é.

The merchandise and the merchant are merged together.

ਜਿਨ ਗੁਣੁ ਪਲੈ ਨਾਨਕਾ ਮਾਣਕ ਵਣਜਹਿ ਸੇਇ ॥

Jin guṇ palæ naankaa maaṇak vaṇjahi sé▫é.

They alone purchase the gem, O Nanak! Who have virtue in their purse.

ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਨੀ ਅੰਧੇ ਵਤਹਿ ਲੋਇ ॥੨॥

Raṫnaa saar na jaaṇnee anḋʰé vaṫėh lo▫é. ||2||

Those who do not appreciate the value of the jewels, wander like blind men in the world. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਨਉ ਦਰਵਾਜੇ ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਹੈ ਦਸਵੈ ਗੁਪਤੁ ਰਖੀਜੈ ॥

Na▫o ḋarvaajé kaa▫i▫aa kot hæ ḋasvæ gupaṫ rakʰeejæ.

The fortress of the body has nine gates; the tenth gate is kept hidden.

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਨ ਖੁਲਨੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਖੁਲੀਜੈ ॥

Bajar kapaat na kʰulnee gur sabaḋ kʰuleejæ.

The rigid door is not open; only through the Word of the Guru’s Shabad can it be opened.

ਅਨਹਦ ਵਾਜੇ ਧੁਨਿ ਵਜਦੇ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਸੁਣੀਜੈ ॥

Anhaḋ vaajé ḋʰun vajḋé gur sabaḋ suṇeejæ.

The unstruck sound current resounds and vibrates there. The Word of the Guru’s Shabad is heard.

ਤਿਤੁ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਚਾਨਣਾ ਕਰਿ ਭਗਤਿ ਮਿਲੀਜੈ ॥

Ṫiṫ gʰat anṫar chaanṇaa kar bʰagaṫ mileejæ.

Deep within the nucleus of the heart, the Divine Light shines forth. Through devotional worship, one meets the Lord.

ਸਭ ਮਹਿ ਏਕੁ ਵਰਤਦਾ ਜਿਨਿ ਆਪੇ ਰਚਨ ਰਚਾਈ ॥੧੫॥

Sabʰ mėh ék varaṫḋaa jin aapé rachan rachaa▫ee. ||15||

The One Lord is pervading and permeating all. He Himself created the creation. ||15||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ॥

Salok mėhlaa 2.

Shalok, Second Mehl:

ਅੰਧੇ ਕੈ ਰਾਹਿ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥

Anḋʰé kæ raahi ḋasi▫æ anḋʰaa ho▫é so jaa▫é.

He is truly blind, who follows the way shown by the blind man.

ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥

Ho▫é sujaakʰaa naankaa so ki▫o ujʰaṛ paa▫é.

O Nanak! Why should the one who can see, get lost?

ਅੰਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ ॥

Anḋʰé éhi na aakʰee▫an jin mukʰ lo▫iṇ naahi.

Do not call them blind, who have no eyes in their face.

ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ ॥੧॥

Anḋʰé sé▫ee naankaa kʰasmahu gʰuṫʰé jaahi. ||1||

They alone are blind, O Nanak! Who wander away from their Lord and Master. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਸਾਹਿਬਿ ਅੰਧਾ ਜੋ ਕੀਆ ਕਰੇ ਸੁਜਾਖਾ ਹੋਇ ॥

Saahib anḋʰaa jo kee▫aa karé sujaakʰaa ho▫é.

One whom the Lord has made blind - the Lord can make him see again.

ਜੇਹਾ ਜਾਣੈ ਤੇਹੋ ਵਰਤੈ ਜੇ ਸਉ ਆਖੈ ਕੋਇ ॥

Jéhaa jaaṇæ ṫého varṫæ jé sa▫o aakʰæ ko▫é.

He acts only as he knows, although he may be spoken to a hundred times.

ਜਿਥੈ ਸੁ ਵਸਤੁ ਨ ਜਾਪਈ ਆਪੇ ਵਰਤਉ ਜਾਣਿ ॥

Jiṫʰæ so vasaṫ na jaap▫ee aapé varṫa▫o jaaṇ.

Where the real thing is not seen, self-conceit prevails there - know this well.

ਨਾਨਕ ਗਾਹਕੁ ਕਿਉ ਲਏ ਸਕੈ ਨ ਵਸਤੁ ਪਛਾਣਿ ॥੨॥

Naanak gaahak ki▫o la▫é sakæ na vasaṫ pachʰaaṇ. ||2||

O Nanak! How can the purchaser purchase the real thing, if he cannot recognize it? ||2||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਸੋ ਕਿਉ ਅੰਧਾ ਆਖੀਐ ਜਿ ਹੁਕਮਹੁ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ॥

So ki▫o anḋʰaa aakʰee▫æ jė hukmahu anḋʰaa ho▫é.

How can someone be called blind, if he was made blind by the Lord’s Command?

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੁਝਈ ਅੰਧਾ ਕਹੀਐ ਸੋਇ ॥੩॥

Naanak hukam na bujʰ▫ee anḋʰaa kahee▫æ so▫é. ||3||

O Nanak! One who does not understand the Hukam of the Lord’s Command should be called blind. ||3||

TOP OF PAGE