ਜਿਉ ਬੈਸੰਤਰਿ ਧਾਤੁ ਸੁਧੁ ਹੋਇ ਤਿਉ ਹਰਿ ਕਾ ਭਉ ਦੁਰਮਤਿ ਮੈਲੁ ਗਵਾਇ ॥

Ji▫o bæsanṫar ḋʰaaṫ suḋʰ ho▫é ṫi▫o har kaa bʰa▫o ḋurmaṫ mæl gavaa▫é.

As fire purifies metal, so does the Fear of the Lord eradicate the filth of evil-mindedness.

ਨਾਨਕ ਤੇ ਜਨ ਸੋਹਣੇ ਜੋ ਰਤੇ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਲਾਇ ॥੧॥

Naanak ṫé jan sohṇé jo raṫé har rang laa▫é. ||1||

O Nanak! Beautiful are those humble beings, who are imbued with the Lord’s Love. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਰਾਮਕਲੀ ਰਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਾ ਬਨਿਆ ਸੀਗਾਰੁ ॥

Raamkalee raam man vasi▫aa ṫaa bani▫aa seegaar.

In Raamkalee, I have enshrined the Lord in my mind; thus, I have been embellished.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਕਮਲੁ ਬਿਗਸਿਆ ਤਾ ਸਉਪਿਆ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥

Gur kæ sabaḋ kamal bigsi▫aa ṫaa sa▫upi▫aa bʰagaṫ bʰandaar.

Through the Word of the Guru’s Shabad, my heart-lotus has blossomed forth; the Lord blessed me with the treasure of devotional worship.

ਭਰਮੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਗਿਆ ਚੂਕਾ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧਾਰੁ ॥

Bʰaram ga▫i▫aa ṫaa jaagi▫aa chookaa agi▫aan anḋʰaar.

My doubt was dispelled, and I woke up; the darkness of ignorance was dispelled.

ਤਿਸ ਨੋ ਰੂਪੁ ਅਤਿ ਅਗਲਾ ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥

Ṫis no roop aṫ aglaa jis har naal pi▫aar.

She who is in love with her Lord, is the most infinitely beautiful.

ਸਦਾ ਰਵੈ ਪਿਰੁ ਆਪਣਾ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥

Saḋaa ravæ pir aapṇaa sobʰaavanṫee naar.

Such a beautiful, happy soul-bride enjoys her Husband Lord forever.

ਮਨਮੁਖਿ ਸੀਗਾਰੁ ਨ ਜਾਣਨੀ ਜਾਸਨਿ ਜਨਮੁ ਸਭੁ ਹਾਰਿ ॥

Manmukʰ seegaar na jaaṇnee jaasan janam sabʰ haar.

The self-willed Manmukhs do not know how to decorate themselves; wasting their whole lives, they depart.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤੀ ਸੀਗਾਰੁ ਕਰਹਿ ਨਿਤ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥

Bin har bʰagṫee seegaar karahi niṫ jamėh ho▫é kʰu▫aar.

Those who decorate themselves without devotional worship to the Lord, are continually reincarnated to suffer.

ਸੈਸਾਰੈ ਵਿਚਿ ਸੋਭ ਨ ਪਾਇਨੀ ਅਗੈ ਜਿ ਕਰੇ ਸੁ ਜਾਣੈ ਕਰਤਾਰੁ ॥

Sæsaaræ vich sobʰ na paa▫inee agæ jė karé so jaaṇæ karṫaar.

They do not obtain respect in this world; the Creator Lord alone knows what will happen to them in the world hereafter.

ਨਾਨਕ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਦੁਹੁ ਵਿਚਿ ਹੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥

Naanak sachaa ék hæ ḋuhu vich hæ sansaar.

O Nanak! The True Lord is the One and only; duality exists only in the world.

ਚੰਗੈ ਮੰਦੈ ਆਪਿ ਲਾਇਅਨੁ ਸੋ ਕਰਨਿ ਜਿ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾਰੁ ॥੨॥

Changæ manḋæ aap laa▫i▫an so karan jė aap karaa▫é karṫaar. ||2||

He Himself enjoins them to good and bad; they do only that which the Creator Lord causes them to do. ||2||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥

Bin saṫgur sévé saaⁿṫ na aavee ḋoojee naahee jaa▫é.

Without serving the True Guru, tranquility is not obtained. It cannot be found anywhere else.

ਜੇ ਬਹੁਤੇਰਾ ਲੋਚੀਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

Jé bahuṫéraa lochee▫æ viṇ karmaa paa▫i▫aa na jaa▫é.

No matter how much one may long for it, without the karma of good actions, it cannot be found.

ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ਹੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥

Anṫar lobʰ vikaar hæ ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é.

Those whose inner beings are filled with greed and corruption, are ruined through the love of duality.

ਤਿਨ ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥

Ṫin jamaṇ maraṇ na chuk▫ee ha▫umæ vich ḋukʰ paa▫é.

The cycle of birth and death is not ended, and filled with egotism, they suffer with pain.

ਜਿਨੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ਸੋ ਖਾਲੀ ਕੋਈ ਨਾਹਿ ॥

Jinee saṫgur si▫o chiṫ laa▫i▫aa so kʰaalee ko▫ee naahi.

Those who focus their consciousness on the True Guru, do not remain unfulfilled.

ਤਿਨ ਜਮ ਕੀ ਤਲਬ ਨ ਹੋਵਈ ਨਾ ਓਇ ਦੁਖ ਸਹਾਹਿ ॥

Ṫin jam kee ṫalab na hova▫ee naa o▫é ḋukʰ sahaahi.

They are not summoned by the Messenger of Death, and they do not suffer with pain.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੩॥

Naanak gurmukʰ ubré sachæ sabaḋ samaahi. ||3||

O Nanak! The Gurmukh is saved, merging in the True Word of the Shabad. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਆਪਿ ਅਲਿਪਤੁ ਸਦਾ ਰਹੈ ਹੋਰਿ ਧੰਧੈ ਸਭਿ ਧਾਵਹਿ ॥

Aap alipaṫ saḋaa rahæ hor ḋʰanḋʰæ sabʰ ḋʰaavėh.

He Himself remains unattached forever; all others run after worldly affairs.

ਆਪਿ ਨਿਹਚਲੁ ਅਚਲੁ ਹੈ ਹੋਰਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ॥

Aap nihchal achal hæ hor aavahi jaavėh.

He Himself is eternal, unchanging and unmoving; the others continue coming and going in reincarnation.

ਸਦਾ ਸਦਾ ਹਰਿ ਧਿਆਈਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥

Saḋaa saḋaa har ḋʰi▫aa▫ee▫æ gurmukʰ sukʰ paavahi.

Meditating on the Lord forever and ever, the Gurmukh finds peace.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਪਾਈਐ ਸਚਿ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਵਹਿ ॥

Nij gʰar vaasaa paa▫ee▫æ sach sifaṫ samaavėh.

He dwells in the home of his own inner being, absorbed in the Praise of the True Lord.

ਸਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਹੈ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਬੁਝਾਈ ॥੮॥

Sachaa gahir gambʰeer hæ gur sabaḋ bujʰaa▫ee. ||8||

The True Lord is profound and unfathomable; through the Word of the Guru’s Shabad, He is understood. ||8||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ਤੂ ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ॥

Sachaa naam ḋʰi▫aa▫é ṫoo sabʰo varṫæ sach.

Meditate on the True Name; the True Lord is all-pervading.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੈ ਜੋ ਬੁਝੈ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਏ ਸਚੁ ॥

Naanak hukmæ jo bujʰæ so fal paa▫é sach.

O Nanak! One who realizes the Hukam of the Lord’s Command, obtains the fruit of Truth.

ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਕਰਤਾ ਫਿਰੈ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਸਚੁ ॥

Kaṫʰnee baḋnee karṫaa firæ hukam na boojʰæ sach.

One who merely mouths the words, does not understand the Hukam of the True Lord’s Command.

ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਕਾ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸੋ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਵਿਣੁ ਮੰਨੇ ਕਚੁ ਨਿਕਚੁ ॥੧॥

Naanak har kaa bʰaaṇaa manné so bʰagaṫ ho▫é viṇ manné kach nikach. ||1||

O Nanak! One who accepts the Will of the Lord is His devotee. Without accepting it, he is the falsest of the false. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਬੋਲਿ ਨ ਜਾਣਨੀ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰੁ ॥

Manmukʰ bol na jaaṇnee onaa anḋar kaam kroḋʰ ahaⁿkaar.

The self-willed Manmukhs do not know what they are saying. They are filled with sexual desire, anger and egotism.

ਓਇ ਥਾਉ ਕੁਥਾਉ ਨ ਜਾਣਨੀ ਉਨ ਅੰਤਰਿ ਲੋਭੁ ਵਿਕਾਰੁ ॥

O▫é ṫʰaa▫o kuṫʰaa▫o na jaaṇnee un anṫar lobʰ vikaar.

They do not understand right places and wrong places; they are filled with greed and corruption.

ਓਇ ਆਪਣੈ ਸੁਆਇ ਆਇ ਬਹਿ ਗਲਾ ਕਰਹਿ ਓਨਾ ਮਾਰੇ ਜਮੁ ਜੰਦਾਰੁ ॥

O▫é aapṇæ su▫aa▫é aa▫é bahi galaa karahi onaa maaré jam janḋaar.

They come, and sit and talk for their own purposes. The Messenger of Death strikes them down.

ਅਗੈ ਦਰਗਹ ਲੇਖੈ ਮੰਗਿਐ ਮਾਰਿ ਖੁਆਰੁ ਕੀਚਹਿ ਕੂੜਿਆਰ ॥

Agæ ḋargėh lékʰæ mangi▫æ maar kʰu▫aar keechėh kooṛi▫aar.

Hereafter, they are called to account in the Court of the Lord; the false ones are struck down and humiliated.

ਏਹ ਕੂੜੈ ਕੀ ਮਲੁ ਕਿਉ ਉਤਰੈ ਕੋਈ ਕਢਹੁ ਇਹੁ ਵੀਚਾਰੁ ॥

Éh kooṛæ kee mal ki▫o uṫræ ko▫ee kadʰahu ih veechaar.

How can this filth of falsehood be washed off? Can anyone think about this, and find the way?

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਾ ਨਾਮੁ ਦਿੜਾਏ ਸਭਿ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਣਹਾਰੁ ॥

Saṫgur milæ ṫaa naam ḋiṛaa▫é sabʰ kilvikʰ kataṇhaar.

If one meets with the True Guru, He implants the Naam, the Name of the Lord within; all his sins are destroyed.

ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਕਰਹੁ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ॥

Naam japé naamo aaraaḋʰé ṫis jan ka▫o karahu sabʰ namaskaar.

Let all bow in humility to that humble being who chants the Naam, and worships the Naam in adoration.

TOP OF PAGE