ਗੁਰਮਤੀ ਘਟਿ ਚਾਨਣਾ ਆਨੇਰੁ ਬਿਨਾਸਣਿ ॥

Gurmaṫee gʰat chaanṇaa aanér binaasaṇ.

Following the Guru’s Teachings, one’s heart is illuminated, and the darkness is dispelled.

ਹੁਕਮੇ ਹੀ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਰਵਿਆ ਸਭ ਵਣਿ ਤ੍ਰਿਣਿ ॥

Hukmé hee sabʰ saajee▫an ravi▫aa sabʰ vaṇ ṫariṇ.

By the Hukam of His Command, He creates everything; He pervades and permeates all the woods and meadows.

ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਹਰਿ ਭਣਿ ॥

Sabʰ kichʰ aapé aap hæ gurmukʰ saḋaa har bʰaṇ.

He Himself is everything; the Gurmukh constantly chants the Lord’s Name.

ਸਬਦੇ ਹੀ ਸੋਝੀ ਪਈ ਸਚੈ ਆਪਿ ਬੁਝਾਈ ॥੫॥

Sabḋé hee sojʰee pa▫ee sachæ aap bujʰaa▫ee. ||5||

Through the Shabad, understanding comes; the True Lord Himself inspires us to understand. ||5||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨ ਕੇ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਰਮੁ ॥

Abʰi▫aagaṫ éhi na aakʰee▫an jin ké chiṫ mėh bʰaram.

He is not called a renunciate, whose consciousness is filled with doubt.

ਤਿਸ ਦੈ ਦਿਤੈ ਨਾਨਕਾ ਤੇਹੋ ਜੇਹਾ ਧਰਮੁ ॥

Ṫis ḋæ ḋiṫæ naankaa ṫého jéhaa ḋʰaram.

Donations to him bring proportionate rewards.

ਅਭੈ ਨਿਰੰਜਨੁ ਪਰਮ ਪਦੁ ਤਾ ਕਾ ਭੂਖਾ ਹੋਇ ॥

Abʰæ niranjan param paḋ ṫaa kaa bʰookʰaa ho▫é.

He hungers for the supreme-status of the Fearless, Immaculate Lord;

ਤਿਸ ਕਾ ਭੋਜਨੁ ਨਾਨਕਾ ਵਿਰਲਾ ਪਾਏ ਕੋਇ ॥੧॥

Ṫis kaa bʰojan naankaa virlaa paa▫é ko▫é. ||1||

O Nanak! How rare are those who offer him this food. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਅਭਿਆਗਤ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿ ਪਰ ਘਰਿ ਭੋਜਨੁ ਕਰੇਨਿ ॥

Abʰi▫aagaṫ éhi na aakʰee▫an jė par gʰar bʰojan karén.

They are not called renunciates, who take food in the homes of others.

ਉਦਰੈ ਕਾਰਣਿ ਆਪਣੇ ਬਹਲੇ ਭੇਖ ਕਰੇਨਿ ॥

Uḋræ kaaraṇ aapṇé bahlé bʰékʰ karén.

For the sake of their bellies, they wear various religious robes.

ਅਭਿਆਗਤ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਆਤਮ ਗਉਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥

Abʰi▫aagaṫ sé▫ee naankaa jė aaṫam ga▫oṇ karén.

They alone are renunciates, O Nanak! Who enter into their own souls.

ਭਾਲਿ ਲਹਨਿ ਸਹੁ ਆਪਣਾ ਨਿਜ ਘਰਿ ਰਹਣੁ ਕਰੇਨਿ ॥੨॥

Bʰaal lahan saho aapṇaa nij gʰar rahaṇ karén. ||2||

They seek and find their Husband Lord; they dwell within the home of their own inner self. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਅੰਬਰੁ ਧਰਤਿ ਵਿਛੋੜਿਅਨੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਅਸਰਾਉ ॥

Ambar ḋʰaraṫ vichʰoṛi▫an vich sachaa asraa▫o.

The sky and the earth are separate, but the True Lord supports them from within.

ਘਰੁ ਦਰੁ ਸਭੋ ਸਚੁ ਹੈ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥

Gʰar ḋar sabʰo sach hæ jis vich sachaa naa▫o.

True are all those homes and gates, within which the True Name is enshrined.

ਸਭੁ ਸਚਾ ਹੁਕਮੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚਿ ਸਮਾਉ ॥

Sabʰ sachaa hukam varaṫḋaa gurmukʰ sach samaa▫o.

The Hukam of the True Lord’s Command is effective everywhere. The Gurmukh merges in the True Lord.

ਸਚਾ ਆਪਿ ਤਖਤੁ ਸਚਾ ਬਹਿ ਸਚਾ ਕਰੇ ਨਿਆਉ ॥

Sachaa aap ṫakʰaṫ sachaa bahi sachaa karé ni▫aa▫o.

He Himself is True, and True is His throne. Seated upon it, He administers true justice.

ਸਭੁ ਸਚੋ ਸਚੁ ਵਰਤਦਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਈ ॥੬॥

Sabʰ sacho sach varaṫḋaa gurmukʰ alakʰ lakʰaa▫ee. ||6||

The Truest of the True is all-pervading everywhere; the Gurmukh sees the unseen. ||6||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਰੈਣਾਇਰ ਮਾਹਿ ਅਨੰਤੁ ਹੈ ਕੂੜੀ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

Ræṇaa▫ir maahi ananṫ hæ kooṛee aavæ jaa▫é.

In the world-ocean, the Infinite Lord abides. The false come and go in reincarnation.

ਭਾਣੈ ਚਲੈ ਆਪਣੈ ਬਹੁਤੀ ਲਹੈ ਸਜਾਇ ॥

Bʰaaṇæ chalæ aapṇæ bahuṫee lahæ sajaa▫é.

One who walks according to his own will, suffers terrible punishment.

ਰੈਣਾਇਰ ਮਹਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੈ ਕਰਮੀ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥

Ræṇaa▫ir mėh sabʰ kichʰ hæ karmee palæ paa▫é.

All things are in the world-ocean, but they are obtained only by the karma of good actions.

ਨਾਨਕ ਨਉ ਨਿਧਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਚਲੈ ਤਿਸੈ ਰਜਾਇ ॥੧॥

Naanak na▫o niḋʰ paa▫ee▫æ jé chalæ ṫisæ rajaa▫é. ||1||

O Nanak! He alone obtains the nine treasures, who walks in the Will of the Lord. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਸਹਜੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵਿਓ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਜਨਮਿ ਬਿਨਾਸੁ ॥

Sėhjé saṫgur na sévi▫o vich ha▫umæ janam binaas.

One who does not intuitively serve the True Guru, wastes his life in egotism.

ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਚਖਿਓ ਕਮਲੁ ਨ ਹੋਇਓ ਪਰਗਾਸੁ ॥

Rasnaa har ras na chakʰi▫o kamal na ho▫i▫o pargaas.

His tongue does not taste the sublime essence of the Lord, and his heart-lotus does not blossom forth.

ਬਿਖੁ ਖਾਧੀ ਮਨਮੁਖੁ ਮੁਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਣਾਸੁ ॥

Bikʰ kʰaaḋʰee manmukʰ mu▫aa maa▫i▫aa mohi viṇaas.

The self-willed Manmukh eats poison and dies; he is ruined by love and attachment to Maya.

ਇਕਸੁ ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥

Ikas har ké naam viṇ ḋʰarig jeevaṇ ḋʰarig vaas.

Without the Name of the One Lord, his life is cursed, and his home is cursed as well.

ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਤਾ ਹੋਵੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸੁ ॥

Jaa aapé naḋar karé parabʰ sachaa ṫaa hovæ ḋaasan ḋaas.

When God Himself bestows His Glance of Grace, then one becomes the slave of His slaves.

ਤਾ ਅਨਦਿਨੁ ਸੇਵਾ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕੀ ਕਬਹਿ ਨ ਛੋਡੈ ਪਾਸੁ ॥

Ṫaa an▫ḋin sévaa karé saṫguroo kee kabėh na chʰodæ paas.

And then, night and day, he serves the True Guru, and never leaves His side.

ਜਿਉ ਜਲ ਮਹਿ ਕਮਲੁ ਅਲਿਪਤੋ ਵਰਤੈ ਤਿਉ ਵਿਚੇ ਗਿਰਹ ਉਦਾਸੁ ॥

Ji▫o jal mėh kamal alipaṫo varṫæ ṫi▫o viché girah uḋaas.

As the lotus flower floats unaffected in the water, so does he remain detached in his own household.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ਸਭੁ ਕੋ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵ ਹਰਿ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥੨॥

Jan Naanak karé karaa▫i▫aa sabʰ ko ji▫o bʰaavæ ṫiv har guṇṫaas. ||2||

O servant Nanak! The Lord acts, and inspires everyone to act, according to the Pleasure of His Will. He is the treasure of virtue. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਛਤੀਹ ਜੁਗ ਗੁਬਾਰੁ ਸਾ ਆਪੇ ਗਣਤ ਕੀਨੀ ॥

Chʰaṫeeh jug gubaar saa aapé gaṇaṫ keenee.

For thirty-six ages, there was utter darkness. Then, the Lord revealed Himself.

ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਸਭ ਸਾਜੀਅਨੁ ਆਪਿ ਮਤਿ ਦੀਨੀ ॥

Aapé sarisat sabʰ saajee▫an aap maṫ ḋeenee.

He Himself created the entire universe. He Himself blessed it with understanding.

ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਸਾਜਿਅਨੁ ਪਾਪ ਪੁੰਨ ਗਣਤ ਗਣੀਨੀ ॥

Simriṫ saasaṫ saaji▫an paap punn gaṇaṫ gaṇeenee.

He created the Smritis and the Shastras; He calculates the accounts of virtue and vice.

ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਸੋ ਬੁਝਸੀ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਪਤੀਨੀ ॥

Jis bujʰaa▫é so bujʰsee sachæ sabaḋ paṫeenee.

He alone understands whom the Lord inspires to understand and to be pleased with the True Word of the Shabad.

ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਈ ॥੭॥

Sabʰ aapé aap varaṫḋaa aapé bakʰas milaa▫ee. ||7||

He Himself is all-pervading; He Himself forgives, and unites with Himself. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਇਹੁ ਤਨੁ ਸਭੋ ਰਤੁ ਹੈ ਰਤੁ ਬਿਨੁ ਤੰਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Ih ṫan sabʰo raṫ hæ raṫ bin ṫann na ho▫é.

This body is all blood; without blood, the body cannot exist.

ਜੋ ਸਹਿ ਰਤੇ ਆਪਣੈ ਤਿਨ ਤਨਿ ਲੋਭ ਰਤੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Jo sėh raṫé aapṇæ ṫin ṫan lobʰ raṫ na ho▫é.

Those who are attuned to their Lord - their bodies are not filled with the blood of greed.

ਭੈ ਪਇਐ ਤਨੁ ਖੀਣੁ ਹੋਇ ਲੋਭ ਰਤੁ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

Bʰæ pa▫i▫æ ṫan kʰeeṇ ho▫é lobʰ raṫ vichahu jaa▫é.

In the Fear of God, the body becomes thin, and the blood of greed passes out of the body.

TOP OF PAGE