ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਤਜਿਆ ਹਰਿ ਵਾਸਨਾ ਸਮਾਣੀ ॥

Gur parsaadee jinee aap ṫaji▫aa har vaasnaa samaaṇee.

By Guru’s Grace, they shed their selfishness and conceit; their hopes are merged in the Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਚਾਲ ਭਗਤਾ ਜੁਗਹੁ ਜੁਗੁ ਨਿਰਾਲੀ ॥੧੪॥

Kahæ Naanak chaal bʰagṫaa jugahu jug niraalee. ||14||

Says Nanak, the lifestyle of the devotees, in each and every age, is unique and distinct. ||14||

ਜਿਉ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵ ਚਲਹ ਸੁਆਮੀ ਹੋਰੁ ਕਿਆ ਜਾਣਾ ਗੁਣ ਤੇਰੇ ॥

Ji▫o ṫoo chalaa▫ihi ṫiv chalah su▫aamee hor ki▫aa jaaṇaa guṇ ṫéré.

As You make me walk, so do I walk, O my Lord and Master; what else do I know of Your Glorious Virtues?

ਜਿਵ ਤੂ ਚਲਾਇਹਿ ਤਿਵੈ ਚਲਹ ਜਿਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਹੇ ॥

Jiv ṫoo chalaa▫ihi ṫivæ chalah jinaa maarag paavhé.

As You cause them to walk, they walk - You have placed them on the Path.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਜਿਨ ਨਾਮਿ ਲਾਇਹਿ ਸਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਦਾ ਧਿਆਵਹੇ ॥

Kar kirpaa jin naam laa▫ihi sė har har saḋaa ḋʰi▫aavhé.

In Your Mercy, You attach them to the Naam; they meditate forever on the Lord, Har, Har.

ਜਿਸ ਨੋ ਕਥਾ ਸੁਣਾਇਹਿ ਆਪਣੀ ਸਿ ਗੁਰਦੁਆਰੈ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹੇ ॥

Jis no kaṫʰaa suṇaa▫ihi aapṇee sė gurḋu▫aaræ sukʰ paavhé.

Those whom You cause to listen to Your sermon, find peace in the Gurdwara, the Guru’s Gate.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਚੇ ਸਾਹਿਬ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਵਹੇ ॥੧੫॥

Kahæ Naanak saché saahib ji▫o bʰaavæ ṫivæ chalaavahé. ||15||

Says Nanak, O my True Lord and Master, you make us walk according to Your Will. ||15||

ਏਹੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਬਦੁ ਸੁਹਾਵਾ ॥

Éhu sohilaa sabaḋ suhaavaa.

This song of praise is the Shabad, the most beautiful Word of God.

ਸਬਦੋ ਸੁਹਾਵਾ ਸਦਾ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥

Sabḋo suhaavaa saḋaa sohilaa saṫguroo suṇaa▫i▫aa.

This beauteous Shabad is the everlasting song of praise, spoken by the True Guru.

ਏਹੁ ਤਿਨ ਕੈ ਮੰਨਿ ਵਸਿਆ ਜਿਨ ਧੁਰਹੁ ਲਿਖਿਆ ਆਇਆ ॥

Éhu ṫin kæ man vasi▫aa jin ḋʰarahu likʰi▫aa aa▫i▫aa.

This is enshrined in the minds of those who are so predestined by the Lord.

ਇਕਿ ਫਿਰਹਿ ਘਨੇਰੇ ਕਰਹਿ ਗਲਾ ਗਲੀ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ॥

Ik firėh gʰanéré karahi galaa galee kinæ na paa▫i▫aa.

Some wander around, babbling on and on, but none obtain Him by babbling.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸਬਦੁ ਸੋਹਿਲਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੁਣਾਇਆ ॥੧੬॥

Kahæ Naanak sabaḋ sohilaa saṫguroo suṇaa▫i▫aa. ||16||

Says Nanak, the Shabad, this song of praise, has been spoken by the True Guru. ||16||

ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਸੇ ਜਨਾ ਜਿਨੀ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥

Paviṫ ho▫é sé janaa jinee har ḋʰi▫aa▫i▫aa.

Those humble beings who meditate on the Lord become pure.

ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਪਵਿਤੁ ਹੋਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥

Har ḋʰi▫aa▫i▫aa paviṫ ho▫é gurmukʰ jinee ḋʰi▫aa▫i▫aa.

Meditating on the Lord, they become pure; as Gurmukh, they meditate on Him.

ਪਵਿਤੁ ਮਾਤਾ ਪਿਤਾ ਕੁਟੰਬ ਸਹਿਤ ਸਿਉ ਪਵਿਤੁ ਸੰਗਤਿ ਸਬਾਈਆ ॥

Paviṫ maaṫaa piṫaa kutamb sahiṫ si▫o paviṫ sangaṫ sabaa▫ee▫aa.

They are pure, along with their mothers, fathers, family and friends; all their companions are pure as well.

ਕਹਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੁਣਦੇ ਪਵਿਤੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥

Kahḋé paviṫ suṇḋé paviṫ sé paviṫ jinee man vasaa▫i▫aa.

Pure are those who speak, and pure are those who listen; those who enshrine it within their minds are pure.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸੇ ਪਵਿਤੁ ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ॥੧੭॥

Kahæ Naanak sé paviṫ jinee gurmukʰ har har ḋʰi▫aa▫i▫aa. ||17||

Says Nanak, pure and holy are those who, as Gurmukh, meditate on the Lord, Har, Har. ||17||

ਕਰਮੀ ਸਹਜੁ ਨ ਊਪਜੈ ਵਿਣੁ ਸਹਜੈ ਸਹਸਾ ਨ ਜਾਇ ॥

Karmee sahj na oopjæ viṇ sahjæ sahsaa na jaa▫é.

By religious rituals, intuitive poise is not found; without intuitive poise, skepticism does not depart.

ਨਹ ਜਾਇ ਸਹਸਾ ਕਿਤੈ ਸੰਜਮਿ ਰਹੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥

Nah jaa▫é sahsaa kiṫæ sanjam rahé karam kamaa▫é.

Skepticism does not depart by contrived actions; everybody is tired of performing these rituals.

ਸਹਸੈ ਜੀਉ ਮਲੀਣੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਸੰਜਮਿ ਧੋਤਾ ਜਾਏ ॥

Sahsæ jee▫o maleeṇ hæ kiṫ sanjam ḋʰoṫaa jaa▫é.

The soul is polluted by skepticism; how can it be cleansed?

ਮੰਨੁ ਧੋਵਹੁ ਸਬਦਿ ਲਾਗਹੁ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹਹੁ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥

Man ḋʰovahu sabaḋ laagahu har si▫o rahhu chiṫ laa▫é.

Wash your mind by attaching it to the Shabad, and keep your consciousness focused on the Lord.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਸਹਜੁ ਉਪਜੈ ਇਹੁ ਸਹਸਾ ਇਵ ਜਾਇ ॥੧੮॥

Kahæ Naanak gur parsaadee sahj upjæ ih sahsaa iv jaa▫é. ||18||

Says Nanak, by Guru’s Grace, intuitive poise is produced, and this skepticism is dispelled. ||18||

ਜੀਅਹੁ ਮੈਲੇ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

Jee▫ahu mælé baahrahu nirmal.

Inwardly polluted, and outwardly pure.

ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਤ ਮੈਲੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥

Baahrahu nirmal jee▫ahu ṫa mælé ṫinee janam joo▫æ haari▫aa.

Those who are outwardly pure and yet polluted within, lose their lives in the gamble.

ਏਹ ਤਿਸਨਾ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਲਗਾ ਮਰਣੁ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥

Éh ṫisnaa vadaa rog lagaa maraṇ manhu visaari▫aa.

They contract this terrible disease of desire, and in their minds, they forget about dying.

ਵੇਦਾ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਉਤਮੁ ਸੋ ਸੁਣਹਿ ਨਾਹੀ ਫਿਰਹਿ ਜਿਉ ਬੇਤਾਲਿਆ ॥

véḋaa mėh naam uṫam so suṇėh naahee firėh ji▫o béṫaali▫aa.

In the Vedas, the ultimate objective is the Naam, the Name of the Lord; but they do not hear this, and they wander around like demons.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਸਚੁ ਤਜਿਆ ਕੂੜੇ ਲਾਗੇ ਤਿਨੀ ਜਨਮੁ ਜੂਐ ਹਾਰਿਆ ॥੧੯॥

Kahæ Naanak jin sach ṫaji▫aa kooṛé laagé ṫinee janam joo▫æ haari▫aa. ||19||

Says Nanak, those who forsake Truth and cling to falsehood, lose their lives in the gamble. ||19||

ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲ ॥

Jee▫ahu nirmal baahrahu nirmal.

Inwardly pure, and outwardly pure.

ਬਾਹਰਹੁ ਤ ਨਿਰਮਲ ਜੀਅਹੁ ਨਿਰਮਲ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਕਰਣੀ ਕਮਾਣੀ ॥

Baahrahu ṫa nirmal jee▫ahu nirmal saṫgur ṫé karṇee kamaaṇee.

Those who are outwardly pure and also pure within, through the Guru, perform good deeds.

ਕੂੜ ਕੀ ਸੋਇ ਪਹੁਚੈ ਨਾਹੀ ਮਨਸਾ ਸਚਿ ਸਮਾਣੀ ॥

Kooṛ kee so▫é pahuchæ naahee mansaa sach samaaṇee.

Not even an iota of falsehood touches them; their hopes are absorbed in the Truth.

ਜਨਮੁ ਰਤਨੁ ਜਿਨੀ ਖਟਿਆ ਭਲੇ ਸੇ ਵਣਜਾਰੇ ॥

Janam raṫan jinee kʰati▫aa bʰalé sé vaṇjaaré.

Those who earn the jewel of this human life, are the most excellent of merchants.

ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਜਿਨ ਮੰਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਰਹਹਿ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥੨੦॥

Kahæ Naanak jin man nirmal saḋaa rahėh gur naalé. ||20||

Says Nanak, those whose minds are pure, abide with the Guru forever. ||20||

ਜੇ ਕੋ ਸਿਖੁ ਗੁਰੂ ਸੇਤੀ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ॥

Jé ko sikʰ guroo séṫee sanmukʰ hovæ.

If a Sikh turns to the Guru with sincere faith, as Sunmukh -

ਹੋਵੈ ਤ ਸਨਮੁਖੁ ਸਿਖੁ ਕੋਈ ਜੀਅਹੁ ਰਹੈ ਗੁਰ ਨਾਲੇ ॥

Hovæ ṫa sanmukʰ sikʰ ko▫ee jee▫ahu rahæ gur naalé.

if a Sikh turns to the Guru with sincere faith, as Sunmukh, his soul abides with the Guru.

ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਹਿਰਦੈ ਧਿਆਏ ਅੰਤਰ ਆਤਮੈ ਸਮਾਲੇ ॥

Gur ké charan hirḋæ ḋʰi▫aa▫é anṫar aaṫmæ samaalé.

Within his heart, he meditates on the lotus feet of the Guru; deep within his soul, he contemplates Him.

ਆਪੁ ਛਡਿ ਸਦਾ ਰਹੈ ਪਰਣੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਏ ॥

Aap chʰad saḋaa rahæ parṇæ gur bin avar na jaaṇæ ko▫é.

Renouncing selfishness and conceit, he remains always on the side of the Guru; he does not know anyone except the Guru.

TOP OF PAGE