ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ਹੈ ਕਿਤੁ ਖਾਧੈ ਤਿਪਤਾਇ ॥

Har parabʰ véparvaahu hæ kiṫ kʰaaḋʰæ ṫipṫaa▫é.

My Lord God is Self-existent and Independent. What does He need to eat to be satisfied?

ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਜੋ ਚਲੈ ਤਿਪਤਾਸੈ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥

Saṫgur kæ bʰaaṇæ jo chalæ ṫipṫaasæ har guṇ gaa▫é.

Whoever walks in harmony with the Will of the True Guru, and sings the Glorious Praises of the Lord, is pleasing to Him.

ਧਨੁ ਧਨੁ ਕਲਜੁਗਿ ਨਾਨਕਾ ਜਿ ਚਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥੧੨॥

Ḋʰan ḋʰan kaljug naankaa jė chalé saṫgur bʰaa▫é. ||12||

Blessed, blessed are they, in this Dark Age of Kali Yuga, O Nanak! Who walk in harmony with the Will of the True Guru. ||12||

ਸਤਿਗੁਰੂ ਨ ਸੇਵਿਓ ਸਬਦੁ ਨ ਰਖਿਓ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Saṫguroo na sévi▫o sabaḋ na rakʰi▫o ur ḋʰaar.

Those who do not serve the True Guru, and do not keep the Shabad enshrined in their hearts -

ਧਿਗੁ ਤਿਨਾ ਕਾ ਜੀਵਿਆ ਕਿਤੁ ਆਏ ਸੰਸਾਰਿ ॥

Ḋʰig ṫinaa kaa jeevi▫aa kiṫ aa▫é sansaar.

cursed are their lives. Why did they even come into the world?

ਗੁਰਮਤੀ ਭਉ ਮਨਿ ਪਵੈ ਤਾਂ ਹਰਿ ਰਸਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰਿ ॥

Gurmaṫee bʰa▫o man pavæ ṫaaⁿ har ras lagæ pi▫aar.

If one follows the Guru’s Teachings, and keeps the Fear of God in his mind, then he is lovingly attuned to the sublime essence of the Lord.

ਨਾਉ ਮਿਲੈ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਿ ॥੧੩॥

Naa▫o milæ ḋʰur likʰi▫aa jan Naanak paar uṫaar. ||13||

By his primal destiny, he obtains the Name; O Nanak! He is carried across. ||13||

ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਜਗੁ ਭਰਮਿਆ ਘਰੁ ਮੁਸੈ ਖਬਰਿ ਨ ਹੋਇ ॥

Maa▫i▫aa mohi jag bʰarmi▫aa gʰar musæ kʰabar na ho▫é.

The world wanders lost in emotional attachment to Maya; it does not realize that its own home is being plundered.

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧਿ ਮਨੁ ਹਿਰਿ ਲਇਆ ਮਨਮੁਖ ਅੰਧਾ ਲੋਇ ॥

Kaam kroḋʰ man hir la▫i▫aa manmukʰ anḋʰaa lo▫é.

The self-willed Manmukh is blind in the world; his mind is lured away by sexual desire and anger.

ਗਿਆਨ ਖੜਗ ਪੰਚ ਦੂਤ ਸੰਘਾਰੇ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਗੈ ਸੋਇ ॥

Gi▫aan kʰaṛag panch ḋooṫ sangʰaaré gurmaṫ jaagæ so▫é.

With the sword of spiritual wisdom, kill the five demons. Remain awake and aware of the Guru’s Teachings.

ਨਾਮ ਰਤਨੁ ਪਰਗਾਸਿਆ ਮਨੁ ਤਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਇ ॥

Naam raṫan pargaasi▫aa man ṫan nirmal ho▫é.

The Jewel of the Naam is revealed, and the mind and body are purified.

ਨਾਮਹੀਨ ਨਕਟੇ ਫਿਰਹਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥

Naamheen nakté firėh bin naavæ bahi ro▫é.

Those who lack the Naam wander around lost, with their noses cut off; without the Name, they sit and cry.

ਨਾਨਕ ਜੋ ਧੁਰਿ ਕਰਤੈ ਲਿਖਿਆ ਸੁ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥੧੪॥

Naanak jo ḋʰur karṫæ likʰi▫aa so mét na sakæ ko▫é. ||14||

O Nanak! No one can erase that which is preordained by the Creator Lord. ||14||

ਗੁਰਮੁਖਾ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Gurmukʰaa har ḋʰan kʰati▫aa gur kæ sabaḋ veechaar.

The Gurmukhs earn the wealth of the Lord, contemplating the Word of the Guru’s Shabad.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਅਤੁਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥

Naam paḋaaraṫʰ paa▫i▫aa aṫut bʰaré bʰandaar.

They receive the wealth of the Naam; their treasures are overflowing.

ਹਰਿ ਗੁਣ ਬਾਣੀ ਉਚਰਹਿ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

Har guṇ baṇee uchrahi anṫ na paaraavaar.

Through the Word of the Guru’s Bani, they utter the Glorious Praises of the Lord, whose end and limitations cannot be found.

ਨਾਨਕ ਸਭ ਕਾਰਣ ਕਰਤਾ ਕਰੈ ਵੇਖੈ ਸਿਰਜਨਹਾਰੁ ॥੧੫॥

Naanak sabʰ kaaraṇ karṫaa karæ vékʰæ sirjanhaar. ||15||

O Nanak! The Creator is the Doer of all; the Creator Lord beholds all. ||15||

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਹਜੁ ਹੈ ਮਨੁ ਚੜਿਆ ਦਸਵੈ ਆਕਾਸਿ ॥

Gurmukʰ anṫar sahj hæ man chaṛi▫aa ḋasvæ aakaas.

Within the Gurmukh is intuitive peace and poise; his mind ascends to the Tenth Plane of the Akashic Ethers.

ਤਿਥੈ ਊਂਘ ਨ ਭੁਖ ਹੈ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸੁਖ ਵਾਸੁ ॥

Ṫiṫʰæ ooⁿgʰ na bʰukʰ hæ har amriṫ naam sukʰ vaas.

No one is sleepy or hungry there; they dwell in the peace of the Ambrosial Name of the Lord.

ਨਾਨਕ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਵਿਆਪਤ ਨਹੀ ਜਿਥੈ ਆਤਮ ਰਾਮ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੧੬॥

Naanak ḋukʰ sukʰ vi▫aapaṫ nahee jiṫʰæ aaṫam raam pargaas. ||16||

O Nanak! Pain and pleasure do not afflict anyone, where the Light of the Lord, the Supreme Soul, illuminates. ||16||

ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧ ਕਾ ਚੋਲੜਾ ਸਭ ਗਲਿ ਆਏ ਪਾਇ ॥

Kaam kroḋʰ kaa cholṛaa sabʰ gal aa▫é paa▫é.

All have come, wearing the robes of sexual desire and anger.

ਇਕਿ ਉਪਜਹਿ ਇਕਿ ਬਿਨਸਿ ਜਾਂਹਿ ਹੁਕਮੇ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

Ik upjahi ik binas jaaⁿhi hukmé aavæ jaa▫é.

Some are born, and some pass away. They come and go according to the Hukam of the Lord’s Command.

ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਨ ਚੁਕਈ ਰੰਗੁ ਲਗਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥

Jamaṇ maraṇ na chuk▫ee rang lagaa ḋoojæ bʰaa▫é.

Their comings and goings in reincarnation do not end; they are imbued with the love of duality.

ਬੰਧਨਿ ਬੰਧਿ ਭਵਾਈਅਨੁ ਕਰਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥੧੭॥

Banḋʰan banḋʰ bʰavaa▫ee▫an karṇaa kachʰoo na jaa▫é. ||17||

Bound in bondage, they are made to wander, and they cannot do anything about it. ||17||

ਜਿਨ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀਅਨੁ ਤਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥

Jin ka▫o kirpaa ḋʰaaree▫an ṫinaa saṫgur mili▫aa aa▫é.

Those, upon whom the Lord showers His Mercy, come and meet the True Guru.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲੇ ਉਲਟੀ ਭਈ ਮਰਿ ਜੀਵਿਆ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

Saṫgur milé ultee bʰa▫ee mar jeevi▫aa sahj subʰaa▫é.

Meeting with the True Guru, they turn away from the world; they remain dead while still alive, with intuitive peace and poise.

ਨਾਨਕ ਭਗਤੀ ਰਤਿਆ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੧੮॥

Naanak bʰagṫee raṫi▫aa har har naam samaa▫é. ||18||

O Nanak! The devotees are imbued with the Lord; they are absorbed in the Name of the Lord. ||18||

ਮਨਮੁਖ ਚੰਚਲ ਮਤਿ ਹੈ ਅੰਤਰਿ ਬਹੁਤੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥

Manmukʰ chanchal maṫ hæ anṫar bahuṫ chaṫuraa▫ee.

The intellect of the self-willed Manmukh is fickle; he is very tricky and clever within.

ਕੀਤਾ ਕਰਤਿਆ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ ॥

Keeṫaa karṫi▫aa birṫʰaa ga▫i▫aa ik ṫil ṫʰaa▫é na paa▫ee.

Whatever he has done, and all that he does, is useless. Not even an iota of it is acceptable.

ਪੁੰਨ ਦਾਨੁ ਜੋ ਬੀਜਦੇ ਸਭ ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੈ ਜਾਈ ॥

Punn ḋaan jo beejḋé sabʰ ḋʰaram raa▫é kæ jaa▫ee.

The charity and generosity he pretends to give will be judged by the Righteous Judge of Dharma.

ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਈ ॥

Bin saṫguroo jamkaal na chʰod▫ee ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫ee.

Without the True Guru, the Messenger of Death does not leave the mortal alone; he is ruined by the love of duality.

ਜੋਬਨੁ ਜਾਂਦਾ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਜਰੁ ਪਹੁਚੈ ਮਰਿ ਜਾਈ ॥

Joban jaaⁿḋaa naḋar na aavee jar pahuchæ mar jaa▫ee.

Youth slips away imperceptibly, old age comes, and then he dies.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਹੇਤੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋ ਨ ਸਖਾਈ ॥

Puṫ kalaṫ moh héṫ hæ anṫ bélee ko na sakʰaa▫ee.

The mortal is caught in love and emotional attachment to children and spouse, but none of them will be his helper and support in the end.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਨਾਉ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥

Saṫgur sévé so sukʰ paa▫é naa▫o vasæ man aa▫ee.

Whoever serves the True Guru finds peace; the Name comes to abide in the mind.

ਨਾਨਕ ਸੇ ਵਡੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ॥੧੯॥

Naanak sé vadé vadbʰaagee jė gurmukʰ naam samaa▫ee. ||19||

O Nanak! Great and very fortunate are those who, as Gurmukh, are absorbed in the Naam. ||19||

ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖ ਰੋਇ ॥

Manmukʰ naam na chéṫnee bin naavæ ḋukʰ ro▫é.

The self-willed Manmukhs do not even think of the Name; without the Name, they cry in pain.

TOP OF PAGE