ਕਬੀਰ ਥੋਰੈ ਜਲਿ ਮਾਛੁਲੀ ਝੀਵਰਿ ਮੇਲਿਓ ਜਾਲੁ ॥

Kabeer ṫʰoræ jal maachʰulee jʰeevar méli▫o jaal.

Kabir! The fish is in the shallow water; the fisherman has cast his net.

ਇਹ ਟੋਘਨੈ ਨ ਛੂਟਸਹਿ ਫਿਰਿ ਕਰਿ ਸਮੁੰਦੁ ਸਮੑਾਲਿ ॥੪੯॥

Ih togʰnæ na chʰootsahi fir kar samunḋ samĥaal. ||49||

You shall not escape this little pool; think about returning to the ocean. ||49||

ਕਬੀਰ ਸਮੁੰਦੁ ਨ ਛੋਡੀਐ ਜਉ ਅਤਿ ਖਾਰੋ ਹੋਇ ॥

Kabeer samunḋ na chʰodee▫æ ja▫o aṫ kʰaaro ho▫é.

Kabir! Do not leave the ocean, even if it is very salty.

ਪੋਖਰਿ ਪੋਖਰਿ ਢੂਢਤੇ ਭਲੋ ਨ ਕਹਿਹੈ ਕੋਇ ॥੫੦॥

Pokʰar pokʰar dʰoodʰ▫ṫé bʰalo na kahihæ ko▫é. ||50||

If you poke around searching from puddle to puddle, no one will call you smart. ||50||

ਕਬੀਰ ਨਿਗੁਸਾਂਏਂ ਬਹਿ ਗਏ ਥਾਂਘੀ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

Kabeer nigusaaⁿ▫éⁿ bahi ga▫é ṫʰaaⁿgʰee naahee ko▫é.

Kabir! Those who have no guru are washed away. No one can help them.

ਦੀਨ ਗਰੀਬੀ ਆਪੁਨੀ ਕਰਤੇ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੫੧॥

Ḋeen gareebee aapunee karṫé ho▫é so ho▫é. ||51||

Be meek and humble; whatever happens is what the Creator Lord does. ||51||

ਕਬੀਰ ਬੈਸਨਉ ਕੀ ਕੂਕਰਿ ਭਲੀ ਸਾਕਤ ਕੀ ਬੁਰੀ ਮਾਇ ॥

Kabeer bæsna▫o kee kookar bʰalee saakaṫ kee buree maa▫é.

Kabir! Even the dog of a devotee is good, while the mother of the faithless cynic is bad.

ਓਹ ਨਿਤ ਸੁਨੈ ਹਰਿ ਨਾਮ ਜਸੁ ਉਹ ਪਾਪ ਬਿਸਾਹਨ ਜਾਇ ॥੫੨॥

Oh niṫ sunæ har naam jas uh paap bisaahan jaa▫é. ||52||

The dog hears the Praises of the Lord’s Name, while the other is engaged in sin. ||52||

ਕਬੀਰ ਹਰਨਾ ਦੂਬਲਾ ਇਹੁ ਹਰੀਆਰਾ ਤਾਲੁ ॥

Kabeer harnaa ḋooblaa ih haree▫aaraa ṫaal.

Kabir! The deer is weak, and the pool is lush with green vegetation.

ਲਾਖ ਅਹੇਰੀ ਏਕੁ ਜੀਉ ਕੇਤਾ ਬੰਚਉ ਕਾਲੁ ॥੫੩॥

Laakʰ ahéree ék jee▫o kéṫaa bancha▫o kaal. ||53||

Thousands of hunters are chasing after the soul; how long can it escape death? ||53||

ਕਬੀਰ ਗੰਗਾ ਤੀਰ ਜੁ ਘਰੁ ਕਰਹਿ ਪੀਵਹਿ ਨਿਰਮਲ ਨੀਰੁ ॥

Kabeer gangaa ṫeer jo gʰar karahi peevėh nirmal neer.

Kabir! Some make their homes on the banks of the Ganges, and drink pure water.

ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਨ ਮੁਕਤਿ ਹੋਇ ਇਉ ਕਹਿ ਰਮੇ ਕਬੀਰ ॥੫੪॥

Bin har bʰagaṫ na mukaṫ ho▫é i▫o kahi ramé Kabeer. ||54||

Without devotional worship of the Lord, they are not liberated. Kabir proclaims this. ||54||

ਕਬੀਰ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਭਇਆ ਜੈਸਾ ਗੰਗਾ ਨੀਰੁ ॥

Kabeer man nirmal bʰa▫i▫aa jæsaa gangaa neer.

Kabir! My mind has become immaculate, like the waters of the Ganges.

ਪਾਛੈ ਲਾਗੋ ਹਰਿ ਫਿਰੈ ਕਹਤ ਕਬੀਰ ਕਬੀਰ ॥੫੫॥

Paachʰæ laago har firæ kahaṫ Kabeer Kabeer. ||55||

The Lord follows after me, calling, “Kabir! Kabir!” ||55||

ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਅਰੀ ਚੂੰਨਾਂ ਊਜਲ ਭਾਇ ॥

Kabeer harḋee pee▫aree chooⁿnaaⁿ oojal bʰaa▫é.

Kabir! Turmeric is yellow, and lime is white.

ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਤਉ ਮਿਲੈ ਦੋਨਉ ਬਰਨ ਗਵਾਇ ॥੫੬॥

Raam sanéhee ṫa▫o milæ don▫o baran gavaa▫é. ||56||

You shall meet the Beloved Lord, only when both colors are lost. ||56||

ਕਬੀਰ ਹਰਦੀ ਪੀਰਤਨੁ ਹਰੈ ਚੂਨ ਚਿਹਨੁ ਨ ਰਹਾਇ ॥

Kabeer harḋee peerṫan haræ choon chihan na rahaa▫é.

Kabir! Turmeric has lost its yellow color, and no trace of lime’s whiteness remains.

ਬਲਿਹਾਰੀ ਇਹ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਉ ਜਿਹ ਜਾਤਿ ਬਰਨੁ ਕੁਲੁ ਜਾਇ ॥੫੭॥

Balihaaree ih pareeṫ ka▫o jih jaaṫ baran kul jaa▫é. ||57||

I am a sacrifice to this love, by which social class and status, color and ancestry are taken away. ||57||

ਕਬੀਰ ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਸੰਕੁਰਾ ਰਾਈ ਦਸਏਂ ਭਾਇ ॥

Kabeer mukaṫ ḋu▫aaraa sankuraa raa▫ee ḋas▫éⁿ bʰaa▫é.

Kabir! The door of liberation is very narrow, less than the width of a mustard seed.

ਮਨੁ ਤਉ ਮੈਗਲੁ ਹੋਇ ਰਹਿਓ ਨਿਕਸੋ ਕਿਉ ਕੈ ਜਾਇ ॥੫੮॥

Man ṫa▫o mægal ho▫é rahi▫o nikso ki▫o kæ jaa▫é. ||58||

Your mind is larger than an elephant; how will it pass through? ||58||

ਕਬੀਰ ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤੁਠਾ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ॥

Kabeer æsaa saṫgur jé milæ ṫutʰaa karé pasaa▫o.

Kabir! If I meet such a True Guru, who mercifully blesses me with the gift,

ਮੁਕਤਿ ਦੁਆਰਾ ਮੋਕਲਾ ਸਹਜੇ ਆਵਉ ਜਾਉ ॥੫੯॥

Mukaṫ ḋu▫aaraa moklaa sėhjé aava▫o jaa▫o. ||59||

then the door of liberation will open wide for me, and I will easily pass through. ||59||

ਕਬੀਰ ਨਾ ਮੋੁਹਿ ਛਾਨਿ ਨ ਛਾਪਰੀ ਨਾ ਮੋੁਹਿ ਘਰੁ ਨਹੀ ਗਾਉ ॥

Kabeer naa mohi chʰaan na chʰaapree naa mohi gʰar nahee gaa▫o.

Kabir! I have no hut or hovel, no house or village.

ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਮੇਰੇ ਜਾਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥੬੦॥

Maṫ har poochʰæ ka▫un hæ méré jaaṫ na naa▫o. ||60||

I hope that the Lord will not ask who I am. I have no social status or name. ||60||

ਕਬੀਰ ਮੁਹਿ ਮਰਨੇ ਕਾ ਚਾਉ ਹੈ ਮਰਉ ਤ ਹਰਿ ਕੈ ਦੁਆਰ ॥

Kabeer muhi marné kaa chaa▫o hæ mara▫o ṫa har kæ ḋu▫aar.

Kabir! I long to die; let me die at the Lord’s Door.

ਮਤ ਹਰਿ ਪੂਛੈ ਕਉਨੁ ਹੈ ਪਰਾ ਹਮਾਰੈ ਬਾਰ ॥੬੧॥

Maṫ har poochʰæ ka▫un hæ paraa hamaaræ baar. ||61||

I hope that the Lord does not ask, “Who is this, lying at my door?” ||61||

ਕਬੀਰ ਨਾ ਹਮ ਕੀਆ ਨ ਕਰਹਿਗੇ ਨਾ ਕਰਿ ਸਕੈ ਸਰੀਰੁ ॥

Kabeer naa ham kee▫aa na kar▫higé naa kar sakæ sareer.

Kabir! I have not done anything; I shall not do anything; my body cannot do anything.

ਕਿਆ ਜਾਨਉ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਭਇਓ ਕਬੀਰੁ ਕਬੀਰੁ ॥੬੨॥

Ki▫aa jaan▫o kichʰ har kee▫aa bʰa▫i▫o Kabeer Kabeer. ||62||

I do not know what the Lord has done, but the call has gone out: “Kabir, Kabir”. ||62||

ਕਬੀਰ ਸੁਪਨੈ ਹੂ ਬਰੜਾਇ ਕੈ ਜਿਹ ਮੁਖਿ ਨਿਕਸੈ ਰਾਮੁ ॥

Kabeer supnæ hoo barṛaa▫é kæ jih mukʰ niksæ raam.

Kabir! If someone utters the Name of the Lord even in dreams,

ਤਾ ਕੇ ਪਗ ਕੀ ਪਾਨਹੀ ਮੇਰੇ ਤਨ ਕੋ ਚਾਮੁ ॥੬੩॥

Ṫaa ké pag kee paanhee méré ṫan ko chaam. ||63||

I would make my skin into shoes for his feet. ||63||

ਕਬੀਰ ਮਾਟੀ ਕੇ ਹਮ ਪੂਤਰੇ ਮਾਨਸੁ ਰਾਖਿਓੁ ਨਾਉ ॥

Kabeer maatee ké ham pooṫré maanas raakʰi▫o naa▫o.

Kabir! We are puppets of clay, but we take the name of mankind.

ਚਾਰਿ ਦਿਵਸ ਕੇ ਪਾਹੁਨੇ ਬਡ ਬਡ ਰੂੰਧਹਿ ਠਾਉ ॥੬੪॥

Chaar ḋivas ké paahuné bad bad rooⁿḋʰėh tʰaa▫o. ||64||

We are guests here for only a few days, but we take up so much space. ||64||

ਕਬੀਰ ਮਹਿਦੀ ਕਰਿ ਘਾਲਿਆ ਆਪੁ ਪੀਸਾਇ ਪੀਸਾਇ ॥

Kabeer mahiḋee kar gʰaali▫aa aap peesaa▫é peesaa▫é.

Kabir! I have made myself into henna, and I grind myself into powder.

ਤੈ ਸਹ ਬਾਤ ਨ ਪੂਛੀਐ ਕਬਹੁ ਨ ਲਾਈ ਪਾਇ ॥੬੫॥

Ṫæ sah baaṫ na poochʰee▫æ kabahu na laa▫ee paa▫é. ||65||

But You, O my Husband Lord, have not asked about me; You have never applied me to Your Feet. ||65||

ਕਬੀਰ ਜਿਹ ਦਰਿ ਆਵਤ ਜਾਤਿਅਹੁ ਹਟਕੈ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥

Kabeer jih ḋar aavaṫ jaaṫi▫ahu hatkæ naahee ko▫é.

Kabir! That door, through which people never stop coming and going -

ਸੋ ਦਰੁ ਕੈਸੇ ਛੋਡੀਐ ਜੋ ਦਰੁ ਐਸਾ ਹੋਇ ॥੬੬॥

So ḋar kæsé chʰodee▫æ jo ḋar æsaa ho▫é. ||66||

how can I leave such a door as that? ||66||

ਕਬੀਰ ਡੂਬਾ ਥਾ ਪੈ ਉਬਰਿਓ ਗੁਨ ਕੀ ਲਹਰਿ ਝਬਕਿ ॥

Kabeer doobaa ṫʰaa pæ ubri▫o gun kee lahar jʰabak.

Kabir! I was drowning, but the waves of virtue saved me in an instant.

TOP OF PAGE