ਜਿਨ ਕਉ ਤਖਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੇ ਪਰਧਾਨ ਕੀਏ ॥

Jin ka▫o ṫakʰaṫ milæ vadi▫aa▫ee gurmukʰ sé parḋʰaan kee▫é.

Those who are blessed with the glory of the Lord’s Throne - those Gurmukhs are renowned as supreme.

ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਭਏ ਸੇ ਪਾਰਸ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਰ ਸੰਗਿ ਥੀਏ ॥੪॥੪॥੧੨॥

Paaras bʰét bʰa▫é sé paaras Naanak har gur sang ṫʰee▫é. ||4||4||12||

Touching the philosopher’s stone, they themselves become the philosopher’s stone; they become the companions of the Lord, the Guru. ||4||4||12||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੧ ਦੁਤੁਕੇ

Basanṫ mėhlaa 3 gʰar 1 ḋuṫuké

Basant, Third Mehl, First House, Du-Tukas:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਮਾਹਾ ਰੁਤੀ ਮਹਿ ਸਦ ਬਸੰਤੁ ॥

Maahaa ruṫee mėh saḋ basanṫ.

Throughout the months and the seasons, the Lord is always in bloom.

ਜਿਤੁ ਹਰਿਆ ਸਭੁ ਜੀਅ ਜੰਤੁ ॥

Jiṫ hari▫aa sabʰ jee▫a janṫ.

He rejuvenates all beings and creatures.

ਕਿਆ ਹਉ ਆਖਾ ਕਿਰਮ ਜੰਤੁ ॥

Ki▫aa ha▫o aakʰaa kiram janṫ.

What can I say? I am just a worm.

ਤੇਰਾ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਇਆ ਆਦਿ ਅੰਤੁ ॥੧॥

Ṫéraa kinæ na paa▫i▫aa aaḋ anṫ. ||1||

No one has found Your beginning or Your end, O Lord. ||1||

ਤੈ ਸਾਹਿਬ ਕੀ ਕਰਹਿ ਸੇਵ ॥

Ṫæ saahib kee karahi sév.

Those who serve You, Lord,

ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਵਹਿ ਆਤਮ ਦੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Param sukʰ paavahi aaṫam ḋév. ||1|| rahaa▫o.

obtain the greatest peace; their souls are so divine. ||1||Pause||

ਕਰਮੁ ਹੋਵੈ ਤਾਂ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥

Karam hovæ ṫaaⁿ sévaa karæ.

If the Lord is merciful, then the mortal is allowed to serve Him.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜੀਵਤ ਮਰੈ ॥

Gur parsaadee jeevaṫ maræ.

By Guru’s Grace, he remains dead (without worldly desires) while still alive.

ਅਨਦਿਨੁ ਸਾਚੁ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ॥

An▫ḋin saach naam uchræ.

Night and day, he chants the True Name;

ਇਨ ਬਿਧਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੁਤਰੁ ਤਰੈ ॥੨॥

In biḋʰ paraaṇee ḋuṫar ṫaræ. ||2||

in this way, he crosses over the treacherous world-ocean. ||2||

ਬਿਖੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਰਤਾਰਿ ਉਪਾਏ ॥

Bikʰ amriṫ karṫaar upaa▫é.

The Creator created both poison and nectar.

ਸੰਸਾਰ ਬਿਰਖ ਕਉ ਦੁਇ ਫਲ ਲਾਏ ॥

Sansaar birakʰ ka▫o ḋu▫é fal laa▫é.

He attached these two fruits to the world-plant.

ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥

Aapé karṫaa karé karaa▫é.

The Creator Himself is the Doer, the Cause of all.

ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੈ ਖਵਾਏ ॥੩॥

Jo ṫis bʰaavæ ṫisæ kʰavaa▫é. ||3||

He feeds all as He pleases. ||3||

ਨਾਨਕ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥

Naanak jis no naḋar karé▫i.

O Nanak! When He casts His Glance of Grace,

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਆਪੇ ਦੇਇ ॥

Amriṫ naam aapé ḋé▫é.

He Himself bestows His Ambrosial Naam.

ਬਿਖਿਆ ਕੀ ਬਾਸਨਾ ਮਨਹਿ ਕਰੇਇ ॥

Bikʰi▫aa kee baasnaa manėh karé▫i.

Thus, the desire for sin and corruption is ended.

ਅਪਣਾ ਭਾਣਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥੪॥੧॥

Apṇaa bʰaaṇaa aap karé▫i. ||4||1||

The Lord Himself carries out His Own Will. ||4||1||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Basanṫ mėhlaa 3.

Basant, Third Mehl:

ਰਾਤੇ ਸਾਚਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨਿਹਾਲਾ ॥

Raaṫé saach har naam nihaalaa.

Those who are attuned to the True Lord’s Name are happy and exalted.

ਦਇਆ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ ਦੀਨ ਦਇਆਲਾ ॥

Ḋa▫i▫aa karahu parabʰ ḋeen ḋa▫i▫aalaa.

Take pity on me, O God, Merciful to the meek.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨਹੀ ਮੈ ਕੋਇ ॥

Ṫis bin avar nahee mæ ko▫é.

Without Him, I have no other at all.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਾਖੈ ਸੋਇ ॥੧॥

Ji▫o bʰaavæ ṫi▫o raakʰæ so▫é. ||1||

As it pleases His Will, He keeps me. ||1||

ਗੁਰ ਗੋਪਾਲ ਮੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਏ ॥

Gur gopaal méræ man bʰaa▫é.

The Guru, the Lord, is pleasing to my mind.

ਰਹਿ ਨ ਸਕਉ ਦਰਸਨ ਦੇਖੇ ਬਿਨੁ ਸਹਜਿ ਮਿਲਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Rėh na saka▫o ḋarsan ḋékʰé bin sahj mila▫o gur mél milaa▫é. ||1|| rahaa▫o.

I cannot even survive, without the Blessed Vision of His Darshan. But I shall easily unite with the Guru, if He unites me in His Union. ||1||Pause||

ਇਹੁ ਮਨੁ ਲੋਭੀ ਲੋਭਿ ਲੁਭਾਨਾ ॥

Ih man lobʰee lobʰ lubʰaanaa.

The greedy mind is enticed by greed.

ਰਾਮ ਬਿਸਾਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪਛੁਤਾਨਾ ॥

Raam bisaar bahur pachʰuṫaanaa.

Forgetting the Lord, it regrets and repents in the end.

ਬਿਛੁਰਤ ਮਿਲਾਇ ਗੁਰ ਸੇਵ ਰਾਂਗੇ ॥

Bichʰuraṫ milaa▫é gur sév raaⁿgé.

The separated ones are reunited, when they are inspired to serve the Guru.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਦੀਓ ਮਸਤਕਿ ਵਡਭਾਗੇ ॥੨॥

Har naam ḋee▫o masṫak vadbʰaagé. ||2||

They are blessed with the Lord’s Name - such is the destiny written on their foreheads. ||2||

ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕੀ ਇਹ ਦੇਹ ਸਰੀਰਾ ॥

Pa▫uṇ paaṇee kee ih ḋéh sareeraa.

This body is built of air and water.

ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਕਠਿਨ ਤਨਿ ਪੀਰਾ ॥

Ha▫umæ rog katʰin ṫan peeraa.

The body is afflicted with the terribly painful illness of egotism.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਦਾਰੂ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ॥

Gurmukʰ raam naam ḋaaroo guṇ gaa▫i▫aa.

The Gurmukh has the Medicine: singing the Glorious Praises of the Lord’s Name.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਿ ਰੋਗੁ ਗਵਾਇਆ ॥੩॥

Kar kirpaa gur rog gavaa▫i▫aa. ||3||

Granting His Grace, the Guru has cured the illness. ||3||

ਚਾਰਿ ਨਦੀਆ ਅਗਨੀ ਤਨਿ ਚਾਰੇ ॥

Chaar naḋee▫aa agnee ṫan chaaré.

The four evils are the four rivers of fire flowing through the body.

ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਜਲਤ ਜਲੇ ਅਹੰਕਾਰੇ ॥

Ṫarisnaa jalaṫ jalé ahaⁿkaaré.

It is burning in desire, and burning in egotism.

ਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਵਡਭਾਗੀ ਤਾਰੇ ॥

Gur raakʰé vadbʰaagee ṫaaré.

Those whom the Guru protects and saves are very fortunate.

ਜਨ ਨਾਨਕ ਉਰਿ ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਧਾਰੇ ॥੪॥੨॥

Jan Naanak ur har amriṫ ḋʰaaré. ||4||2||

Servant Nanak enshrines the Ambrosial Name of the Lord in his heart. ||4||2||

ਬਸੰਤੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Basanṫ mėhlaa 3.

Basant, Third Mehl:

ਹਰਿ ਸੇਵੇ ਸੋ ਹਰਿ ਕਾ ਲੋਗੁ ॥

Har sévé so har kaa log.

One who serves the Lord is the Lord’s person.

ਸਾਚੁ ਸਹਜੁ ਕਦੇ ਨ ਹੋਵੈ ਸੋਗੁ ॥

Saach sahj kaḋé na hovæ sog.

He dwells in intuitive peace, and never suffers in sorrow.

ਮਨਮੁਖ ਮੁਏ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Manmukʰ mu▫é naahee har man maahi.

The self-willed Manmukhs are dead; the Lord is not within their minds.

ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਭੀ ਮਰਿ ਜਾਹਿ ॥੧॥

Mar mar jamėh bʰee mar jaahi. ||1||

They die and die again and again, and are reincarnated, only to die once more. ||1||

ਸੇ ਜਨ ਜੀਵੇ ਜਿਨ ਹਰਿ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

Sé jan jeevé jin har man maahi.

They alone are alive, whose minds are filled with the Lord.

ਸਾਚੁ ਸਮੑਾਲਹਿ ਸਾਚਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Saach samĥaalih saach samaahi. ||1|| rahaa▫o.

They contemplate the True Lord, and are absorbed in the True Lord. ||1||Pause||

ਹਰਿ ਨ ਸੇਵਹਿ ਤੇ ਹਰਿ ਤੇ ਦੂਰਿ ॥

Har na sévėh ṫé har ṫé ḋoor.

Those who do not serve the Lord are far away from the Lord.

ਦਿਸੰਤਰੁ ਭਵਹਿ ਸਿਰਿ ਪਾਵਹਿ ਧੂਰਿ ॥

Disanṫar bʰavėh sir paavahi ḋʰoor.

They wander in foreign lands, with dust thrown on their heads.

ਹਰਿ ਆਪੇ ਜਨ ਲੀਏ ਲਾਇ ॥

Har aapé jan lee▫é laa▫é.

The Lord Himself enjoins His humble servants to serve Him.

ਤਿਨ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥੨॥

Ṫin saḋaa sukʰ hæ ṫil na ṫamaa▫é. ||2||

They live in peace forever, and have no greed at all. ||2||

TOP OF PAGE