ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਸਤਤਿ ਕਰੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਰਖਿ ਰਖਿ ਚਰਣ ਹਰਿ ਤਾਲ ਪੂਰਈਆ ॥੫॥

Har har usṫaṫ karæ ḋin raaṫee rakʰ rakʰ charaṇ har ṫaal poora▫ee▫aa. ||5||

I praise the Lord, day and night, moving my feet to the beat of the drum. ||5||

ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗਿ ਰਤਾ ਮਨੁ ਗਾਵੈ ਰਸਿ ਰਸਾਲ ਰਸਿ ਸਬਦੁ ਰਵਈਆ ॥

Har kæ rang raṫaa man gaavæ ras rasaal ras sabaḋ rava▫ee▫aa.

Imbued with the Lord’s Love, my mind sings His Praise, joyfully chanting the Shabad, the source of nectar and bliss.

ਨਿਜ ਘਰਿ ਧਾਰ ਚੁਐ ਅਤਿ ਨਿਰਮਲ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਨ ਹੀ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੬॥

Nij gʰar ḋʰaar chu▫æ aṫ nirmal jin pee▫aa ṫin hee sukʰ lahee▫aa. ||6||

The stream of immaculate purity flows through the home of the self within; one who drinks it in, finds peace. ||6||

ਮਨਹਠਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਜਿਉ ਬਾਲਕ ਬਾਲੂ ਘਰ ਉਸਰਈਆ ॥

Manhatʰ karam karæ abʰimaanee ji▫o baalak baaloo gʰar usra▫ee▫aa.

The stubborn-minded, egotistical, proud-minded person performs rituals, but these are like sand castles built by children.

ਆਵੈ ਲਹਰਿ ਸਮੁੰਦ ਸਾਗਰ ਕੀ ਖਿਨ ਮਹਿ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਢਹਿ ਪਈਆ ॥੭॥

Aavæ lahar samunḋ saagar kee kʰin mėh bʰinn bʰinn dʰėh pa▫ee▫aa. ||7||

When the waves of the ocean come in, they crumble and dissolve in an instant. ||7||

ਹਰਿ ਸਰੁ ਸਾਗਰੁ ਹਰਿ ਹੈ ਆਪੇ ਇਹੁ ਜਗੁ ਹੈ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਖੇਲਈਆ ॥

Har sar saagar har hæ aapé ih jag hæ sabʰ kʰél kʰéla▫ee▫aa.

The Lord is the pool, and the Lord Himself is the ocean; this world is all a play which He has staged.

ਜਿਉ ਜਲ ਤਰੰਗ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਵਹਿ ਨਾਨਕ ਆਪੇ ਆਪਿ ਰਮਈਆ ॥੮॥੩॥੬॥

Ji▫o jal ṫarang jal jalėh samaavėh Naanak aapé aap rama▫ee▫aa. ||8||3||6||

As the waves of water merge into the water again, O Nanak! So does He merge into Himself. ||8||3||6||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Bilaaval mėhlaa 4.

Bilaaval, Fourth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਰਚੈ ਮਨਿ ਮੁੰਦ੍ਰਾ ਪਾਈ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਤਨਿ ਭਸਮ ਦ੍ਰਿੜਈਆ ॥

Saṫgur parchæ man munḋraa paa▫ee gur kaa sabaḋ ṫan bʰasam ḋariṛ▫ee▫aa.

My mind wears the earrings of the True Guru’s acquaintance; I apply the ashes of the Word of the Guru’s Shabad to my body.

ਅਮਰ ਪਿੰਡ ਭਏ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੋਊ ਮਿਟਿ ਗਈਆ ॥੧॥

Amar pind bʰa▫é saaḋʰoo sang janam maraṇ ḋo▫oo mit ga▫ee▫aa. ||1||

My body has become immortal, in the Saadh Sangat, the Company of the Holy. Both birth and death have come to an end for me. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਆ ॥

Méré man saaḋʰsangaṫ mil rahee▫aa.

O my mind! Remain united with the Saadh Sangat.

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ ਮਧਸੂਦਨ ਮਾਧਉ ਮੈ ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਸਾਧੂ ਚਰਣ ਪਖਈਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Kirpaa karahu maḋʰsooḋan maaḋʰa▫o mæ kʰin kʰin saaḋʰoo charaṇ pakʰa▫ee▫aa. ||1|| rahaa▫o.

Be merciful to me, O Lord; each and every instant, let me wash the Feet of the Holy. ||1||Pause||

ਤਜੈ ਗਿਰਸਤੁ ਭਇਆ ਬਨ ਵਾਸੀ ਇਕੁ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਟਿਕੈ ਨ ਟਿਕਈਆ ॥

Ṫajæ girsaṫ bʰa▫i▫aa ban vaasee ik kʰin manoo▫aa tikæ na tika▫ee▫aa.

Forsaking family life, he wanders in the forest, but his mind does not remain at rest, even for an instant.

ਧਾਵਤੁ ਧਾਇ ਤਦੇ ਘਰਿ ਆਵੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਵਈਆ ॥੨॥

Ḋʰaavaṫ ḋʰaa▫é ṫaḋé gʰar aavæ har har saaḋʰoo saraṇ pava▫ee▫aa. ||2||

The wandering mind returns home, only when it seeks the Sanctuary of the Lord’s Holy people. ||2||

ਧੀਆ ਪੂਤ ਛੋਡਿ ਸੰਨਿਆਸੀ ਆਸਾ ਆਸ ਮਨਿ ਬਹੁਤੁ ਕਰਈਆ ॥

Ḋʰee▫aa pooṫ chʰod sani▫aasee aasaa aas man bahuṫ kara▫ee▫aa.

Sannyasi renounces his daughters and sons, but his mind still conjures up all sorts of hopes and desires.

ਆਸਾ ਆਸ ਕਰੈ ਨਹੀ ਬੂਝੈ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਨਿਰਾਸ ਸੁਖੁ ਲਹੀਆ ॥੩॥

Aasaa aas karæ nahee boojʰæ gur kæ sabaḋ niraas sukʰ lahee▫aa. ||3||

With these hopes and desires, he still does not understand that only through the Word of the Guru’s Shabad does one become free of desires, and find peace. ||3||

ਉਪਜੀ ਤਰਕ ਦਿਗੰਬਰੁ ਹੋਆ ਮਨੁ ਦਹ ਦਿਸ ਚਲਿ ਚਲਿ ਗਵਨੁ ਕਰਈਆ ॥

Upjee ṫarak ḋigambar ho▫aa man ḋah ḋis chal chal gavan kara▫ee▫aa.

When detachment from the world wells up within, he becomes a naked hermit, but still, his mind roams, wanders and rambles in the ten directions.

ਪ੍ਰਭਵਨੁ ਕਰੈ ਬੂਝੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਿਲਿ ਸੰਗਿ ਸਾਧ ਦਇਆ ਘਰੁ ਲਹੀਆ ॥੪॥

Parbʰavan karæ boojʰæ nahee ṫarisnaa mil sang saaḋʰ ḋa▫i▫aa gʰar lahee▫aa. ||4||

He wanders around, but his desires are not satisfied; joining the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he finds the house of kindness and compassion. ||4||

ਆਸਣ ਸਿਧ ਸਿਖਹਿ ਬਹੁਤੇਰੇ ਮਨਿ ਮਾਗਹਿ ਰਿਧਿ ਸਿਧਿ ਚੇਟਕ ਚੇਟਕਈਆ ॥

Aasaṇ siḋʰ sikʰėh bahuṫéré man maagėh riḋʰ siḋʰ chétak chétka▫ee▫aa.

The Siddhas learn many Yogis postures, but their minds still yearn for riches, miraculous powers and energy.

ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਤੋਖੁ ਮਨਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵੈ ਮਿਲਿ ਸਾਧੂ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਿਧਿ ਪਈਆ ॥੫॥

Ṫaripaṫ sanṫokʰ man saaⁿṫ na aavæ mil saaḋʰoo ṫaripaṫ har naam siḋʰ pa▫ee▫aa. ||5||

Satisfaction, contentment and tranquility do not come to their minds; but meeting the Holy Saints, they are satisfied, and through the Name of the Lord, spiritual perfection is attained. ||5||

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਸਭਿ ਵਰਨ ਰੂਪ ਜੀਅ ਜੰਤ ਉਪਈਆ ॥

Andaj jéraj séṫaj uṫ▫bʰuj sabʰ varan roop jee▫a janṫ upa▫ee▫aa.

Life is born from the egg, from the womb, from sweat and from the earth; God created the beings and creatures of all colors and forms.

ਸਾਧੂ ਸਰਣਿ ਪਰੈ ਸੋ ਉਬਰੈ ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਵੈਸੁ ਚੰਡਾਲੁ ਚੰਡਈਆ ॥੬॥

Saaḋʰoo saraṇ paræ so ubræ kʰaṫree baraahmaṇ sooḋ væs chandaal chand▫ee▫aa. ||6||

One who seeks the Sanctuary of the Holy is saved, whether he is a Kshatriya, a Brahmin, a Soodra, a Vaisya or the most untouchable of the untouchables. ||6||

ਨਾਮਾ ਜੈਦੇਉ ਕੰਬੀਰੁ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨੁ ਅਉਜਾਤਿ ਰਵਿਦਾਸੁ ਚਮਿਆਰੁ ਚਮਈਆ ॥

Naamaa jæḋé▫o kambeer Ṫrilochan a▫ujaaṫ Raviḋaas chami▫aar chama▫ee▫aa.

Namdev, Jai Dayv, Kabir, Trilochan and Ravi Das the low-caste leather-worker,

ਜੋ ਜੋ ਮਿਲੈ ਸਾਧੂ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਧਨੁ ਧੰਨਾ ਜਟੁ ਸੈਣੁ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦਈਆ ॥੭॥

Jo jo milæ saaḋʰoo jan sangaṫ ḋʰan Ḋʰannaa jat Sæṇ mili▫aa har ḋa▫ee▫aa. ||7||

blessed Dhanna and Sain; all those who joined the humble Saadh Sangat, met the Merciful Lord. ||7||

ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਹਰਿ ਪੈਜ ਰਖਾਈ ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਅੰਗੀਕਾਰੁ ਕਰਈਆ ॥

Sanṫ janaa kee har pæj rakʰaa▫ee bʰagaṫ vachʰal angeekaar kara▫ee▫aa.

The Lord protects the honor of His humble servants; He is the Lover of His devotees - He makes them His own.

ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਜਗਜੀਵਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਰਖਈਆ ॥੮॥੪॥੭॥

Naanak saraṇ paré jagjeevan har har kirpaa ḋʰaar rakʰa▫ee▫aa. ||8||4||7||

Nanak has entered the Sanctuary of the Lord, the Life of the world, who has showered His Mercy upon him, and saved him. ||8||||4||7||

ਬਿਲਾਵਲੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥

Bilaaval mėhlaa 4.

Bilaaval, Fourth Mehl:

ਅੰਤਰਿ ਪਿਆਸ ਉਠੀ ਪ੍ਰਭ ਕੇਰੀ ਸੁਣਿ ਗੁਰ ਬਚਨ ਮਨਿ ਤੀਰ ਲਗਈਆ ॥

Anṫar pi▫aas utʰee parabʰ kéree suṇ gur bachan man ṫeer laga▫ee▫aa.

The thirst for God has welled up deep within me; hearing the Word of the Guru’s Teachings, my mind is pierced by His arrow.

TOP OF PAGE