ਧਨਾਸਰੀ ਛੰਤ ਮਹਲਾ ੪ ਘਰੁ ੧

Ḋʰanaasree chʰanṫ mėhlaa 4 gʰar 1

Dhanaasaree, Chhant, Fourth Mehl, First House:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥

Har jee▫o kirpaa karé ṫaa naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ jee▫o.

When the Dear Lord grants His Grace, one meditates on the Naam, the Name of the Lord.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਸੁਭਾਇ ਸਹਜਿ ਗੁਣ ਗਾਈਐ ਜੀਉ ॥

Saṫgur milæ subʰaa▫é sahj guṇ gaa▫ee▫æ jee▫o.

Meeting the True Guru, through loving faith and devotion, one intuitively sings the Glorious Praises of the Lord.

ਗੁਣ ਗਾਇ ਵਿਗਸੈ ਸਦਾ ਅਨਦਿਨੁ ਜਾ ਆਪਿ ਸਾਚੇ ਭਾਵਏ ॥

Guṇ gaa▫é vigsæ saḋaa an▫ḋin jaa aap saaché bʰaav▫é.

Singing His Glorious Praises continually, night and day, one blossoms forth, when it is pleasing to the True Lord.

ਅਹੰਕਾਰੁ ਹਉਮੈ ਤਜੈ ਮਾਇਆ ਸਹਜਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਵਏ ॥

Ahaⁿkaar ha▫umæ ṫajæ maa▫i▫aa sahj naam samaav▫é.

Egotism, self-conceit and Maya are forsaken, and he is intuitively absorbed into the Naam.

ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਆਪਿ ਦੇਇ ਤ ਪਾਈਐ ॥

Aap karṫaa karé so▫ee aap ḋé▫é ṫa paa▫ee▫æ.

The Creator Himself acts; when He gives, then we receive.

ਹਰਿ ਜੀਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਜੀਉ ॥੧॥

Har jee▫o kirpaa karé ṫaa naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ jee▫o. ||1||

When the Dear Lord grants His Grace, we meditate on the Naam. ||1||

ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ਜੀਉ ॥

Anḋar saachaa néhu pooré saṫiguræ jee▫o.

Deep within, I feel true love for the Perfect True Guru.

ਹਉ ਤਿਸੁ ਸੇਵੀ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮੈ ਕਦੇ ਨ ਵੀਸਰੈ ਜੀਉ ॥

Ha▫o ṫis sévee ḋin raaṫ mæ kaḋé na veesræ jee▫o.

I serve Him day and night; I never forget Him.

ਕਦੇ ਨ ਵਿਸਾਰੀ ਅਨਦਿਨੁ ਸਮੑਾਰੀ ਜਾ ਨਾਮੁ ਲਈ ਤਾ ਜੀਵਾ ॥

Kaḋé na visaaree an▫ḋin samĥaaree jaa naam la▫ee ṫaa jeevaa.

I never forget Him; I remember Him night and day. I live when I chant the Naam.

ਸ੍ਰਵਣੀ ਸੁਣੀ ਤ ਇਹੁ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਾ ॥

Sarvaṇee suṇee ṫa ih man ṫaripṫæ gurmukʰ amriṫ peevaa.

With my ears, I hear about Him, and my mind is satisfied. As Gurmukh, I drink the Ambrosial Nectar.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲੇ ਅਨਦਿਨੁ ਬਿਬੇਕ ਬੁਧਿ ਬਿਚਰੈ ॥

Naḋar karé ṫaa saṫgur mélé an▫ḋin bibék buḋʰ bichræ.

If He bestows His Glance of Grace, then I shall meet the True Guru; my discriminating intellect would contemplate Him, night and day.

ਅੰਦਰਿ ਸਾਚਾ ਨੇਹੁ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰੈ ॥੨॥

Anḋar saachaa néhu pooré saṫiguræ. ||2||

Deep within, I feel true love for the Perfect True Guru. ||2||

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥

Saṫsangaṫ milæ vadbʰaag ṫaa har ras aav▫é jee▫o.

By great good fortune, one joins the Sat Sangat, the True Congregation; then, one comes to savor the subtle essence of the Lord.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ਤ ਸਹਜਿ ਸਮਾਵਏ ਜੀਉ ॥

An▫ḋin rahæ liv laa▫é ṫa sahj samaav▫é jee▫o.

Night and day, he remains lovingly focused on the Lord; he merges in celestial peace.

ਸਹਜਿ ਸਮਾਵੈ ਤਾ ਹਰਿ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸਦਾ ਅਤੀਤੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥

Sahj samaavæ ṫaa har man bʰaavæ saḋaa aṫeeṫ bæraagee.

Merging in celestial peace, he becomes pleasing to the Lord’s Mind; he remains forever unattached and untouched.

ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਸੋਭਾ ਜਗ ਅੰਤਰਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥

Halaṫ palaṫ sobʰaa jag anṫar raam naam liv laagee.

He receives honor in this world and the next, lovingly focused on the Lord’s Name.

ਹਰਖ ਸੋਗ ਦੁਹਾ ਤੇ ਮੁਕਤਾ ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰੇ ਸੁ ਭਾਵਏ ॥

Harakʰ sog ḋuhaa ṫé mukṫaa jo parabʰ karé so bʰaav▫é.

He is liberated from both pleasure and pain; he is pleased by whatever God does.

ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਵਡਭਾਗਿ ਤਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵਏ ਜੀਉ ॥੩॥

Saṫsangaṫ milæ vadbʰaag ṫaa har ras aav▫é jee▫o. ||3||

By great good fortune, one joins the Sat Sangat, the True Congregation, and then, one comes to savor the subtle essence of the Lord. ||3||

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é ḋukʰ ho▫é manmukʰ jam johi▫aa jee▫o.

In the love of duality, there is pain and suffering; the Messenger of Death eyes the self-willed Manmukhs.

ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਰੇ ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥

Haa▫é haa▫é karé ḋin raaṫ maa▫i▫aa ḋukʰ mohi▫aa jee▫o.

They cry and howl, day and night, caught by the pain of Maya.

ਮਾਇਆ ਦੁਖਿ ਮੋਹਿਆ ਹਉਮੈ ਰੋਹਿਆ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਕਰਤ ਵਿਹਾਵਏ ॥

Maa▫i▫aa ḋukʰ mohi▫aa ha▫umæ rohi▫aa méree méree karaṫ vihaava▫é.

Caught by the pain of Maya, provoked by his ego, he passes his life crying out, “Mine! mine!”.

ਜੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਇ ਤਿਸੁ ਚੇਤੈ ਨਾਹੀ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਵਏ ॥

Jo parabʰ ḋé▫é ṫis chéṫæ naahee anṫ ga▫i▫aa pachʰuṫaava▫é.

He does not remember God, the Giver, and in the end, he departs regretting and repenting.

ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਕੋ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਮਾਇਆ ਧੋਹਿਆ ॥

Bin naavæ ko saaṫʰ na chaalæ puṫar kalṫar maa▫i▫aa ḋʰohi▫aa.

Without the Name, nothing shall go along with him; not his children, spouse or the enticements of Maya.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਇ ਮਨਮੁਖਿ ਜਮਿ ਜੋਹਿਆ ਜੀਉ ॥੪॥

Ḋoojæ bʰaa▫é ḋukʰ ho▫é manmukʰ jam johi▫aa jee▫o. ||4||

In the love of duality, there is pain and suffering; the Messenger of Death eyes the self-willed Manmukhs. ||4||

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਜੀਉ ॥

Kar kirpaa lého milaa▫é mahal har paa▫i▫aa jee▫o.

Granting His Grace, the Lord has merged me with Himself; I have found the Mansion of the Lord’s Presence.

ਸਦਾ ਰਹੈ ਕਰ ਜੋੜਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਇਆ ਜੀਉ ॥

Saḋaa rahæ kar joṛ parabʰ man bʰaa▫i▫aa jee▫o.

I remain standing with my palms pressed together; I have become pleasing to God’s Mind.

ਪ੍ਰਭੁ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਤਾ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਵੈ ਹੁਕਮੁ ਮੰਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

Parabʰ man bʰaavæ ṫaa hukam samaavæ hukam man sukʰ paa▫i▫aa.

When one is pleasing to God’s Mind, then he merges in the Hukam of the Lord’s Command; surrendering to His Hukam, he finds peace.

ਅਨਦਿਨੁ ਜਪਤ ਰਹੈ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਸਹਜੇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

An▫ḋin japaṫ rahæ ḋin raaṫee sėhjé naam ḋʰi▫aa▫i▫aa.

Night and day, he chants the Lord’s Name, day and night; intuitively, naturally, he meditates on the Naam, the Name of the Lord.

ਨਾਮੋ ਨਾਮੁ ਮਿਲੀ ਵਡਿਆਈ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਭਾਵਏ ॥

Naamo naam milee vadi▫aa▫ee Naanak naam man bʰaav▫é.

Through the Naam, the glorious greatness of the Naam is obtained; the Naam is pleasing to Nanak’s mind.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਲੇਹੁ ਮਿਲਾਇ ਮਹਲੁ ਹਰਿ ਪਾਵਏ ਜੀਉ ॥੫॥੧॥

Kar kirpaa lého milaa▫é mahal har paav▫é jee▫o. ||5||1||

Granting His Grace, the Lord has merged me with Himself; I have found the Mansion of the Lord’s Presence. ||5||1||

TOP OF PAGE