Sri Guru Granth Sahib Ji, English Translation by Dr. Sant Singh Khalsa, MD; Phonetic Transliteration by Dr. Kulbir Singh Thind, MD |
661 ਜਬ ਲਗੁ ਦੁਨੀਆ ਰਹੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਸੁਣੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹੀਐ ॥ Jab lag ḋunee▫aa rahee▫æ Naanak kichʰ suṇee▫æ kichʰ kahee▫æ. As long as we are in this world, O Nanak! We should listen, and speak of the Lord. ਭਾਲਿ ਰਹੇ ਹਮ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੀਵਤਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੫॥੨॥ Bʰaal rahé ham rahaṇ na paa▫i▫aa jeevṫi▫aa mar rahee▫æ. ||5||2|| I have searched, but I have found no way to remain here; so, remain dead while still alive. ||5||2|| ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ਦੂਜਾ Ḋʰanaasree mėhlaa 1 gʰar ḋoojaa Dhanaasaree, First Mehl, Second House: ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥ Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ. One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru: ਕਿਉ ਸਿਮਰੀ ਸਿਵਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥ Ki▫o simree sivri▫aa nahee jaa▫é. How can I remember the Lord in meditation? I cannot meditate on Him in remembrance. ਤਪੈ ਹਿਆਉ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥ Ṫapæ hi▫aa▫o jee▫aṛaa billaa▫é. My heart is burning, and my soul is crying out in pain. ਸਿਰਜਿ ਸਵਾਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥ Siraj savaaré saachaa so▫é. The True Lord creates and adorns. ਤਿਸੁ ਵਿਸਰਿਐ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥ Ṫis visri▫æ changa ki▫o ho▫é. ||1|| Forgetting Him, how can one be good? ||1|| ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ Hikmaṫ hukam na paa▫i▫aa jaa▫é. By clever tricks and commands, He cannot be found. ਕਿਉ ਕਰਿ ਸਾਚਿ ਮਿਲਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ Ki▫o kar saach mila▫o méree maa▫é. ||1|| rahaa▫o. How am I to meet my True Lord, O my mother? ||1||Pause|| ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਦੇਖਣ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥ vakʰar naam ḋékʰaṇ ko▫ee jaa▫é. How rare is the one who goes out, and searches for the merchandise of the Naam. ਨਾ ਕੋ ਚਾਖੈ ਨਾ ਕੋ ਖਾਇ ॥ Naa ko chaakʰæ naa ko kʰaa▫é. No one tastes it, and no one eats it. ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥ Lok paṫeeṇæ naa paṫ ho▫é. Honor is not obtained by trying to please other people. ਤਾ ਪਤਿ ਰਹੈ ਰਾਖੈ ਜਾ ਸੋਇ ॥੨॥ Ṫaa paṫ rahæ raakʰæ jaa so▫é. ||2|| one’s honor is preserved, only if the Lord preserves it. ||2|| ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥ Jah ḋékʰaa ṫah rahi▫aa samaa▫é. Wherever I look, there I see Him, pervading and permeating. ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥ Ṫuḋʰ bin ḋoojee naahee jaa▫é. Without You, I have no other place of rest. ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥ Jé ko karé keeṫæ ki▫aa ho▫é. He may try, but what can anyone do by his own doing? ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥ Jis no bakʰsé saachaa so▫é. ||3|| He alone is blessed, whom the True Lord forgives. ||3|| ਹੁਣਿ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਤਾਲਿ ॥ Huṇ utʰ chalṇaa muhaṫ kė ṫaal. Now, I shall have to get up and depart, in an instant, in the clapping of hands. ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਾ ਗੁਣ ਨਹੀ ਨਾਲਿ ॥ Ki▫aa muhu ḋésaa guṇ nahee naal. What face will I show the Lord? I have no virtue at all. ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥ Jæsee naḋar karé ṫæsaa ho▫é. As is the Lord’s Glance of Grace, so it is. ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੪॥੧॥੩॥ viṇ naḋree Naanak nahee ko▫é. ||4||1||3|| Without His Glance of Grace, O Nanak! No one is blessed. ||4||1||3|| ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ Ḋʰanaasree mėhlaa 1. Dhanaasaree, First Mehl: ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਇ ॥ Naḋar karé ṫaa simri▫aa jaa▫é. If the Lord bestows His Glance of Grace, then one remembers Him in meditation. ਆਤਮਾ ਦ੍ਰਵੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥ Aaṫmaa ḋarvæ rahæ liv laa▫é. The soul is softened, and he remains absorbed in the Lord’s Love. ਆਤਮਾ ਪਰਾਤਮਾ ਏਕੋ ਕਰੈ ॥ Aaṫmaa paraaṫamaa éko karæ. His soul and the Supreme Soul become one. ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਤਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥ Anṫar kee ḋubiḋʰaa anṫar maræ. ||1|| The duality of the inner mind is overcome. ||1|| ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ Gur parsaadee paa▫i▫aa jaa▫é. By Guru’s Grace, God is found. ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ Har si▫o chiṫ laagæ fir kaal na kʰaa▫é. ||1|| rahaa▫o. one’s consciousness is attached to the Lord, and so Death does not devour him. ||1||Pause|| ਸਚਿ ਸਿਮਰਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥ Sach simri▫æ hovæ pargaas. Remembering the True Lord in meditation, one is enlightened. ਤਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ॥ Ṫaa ṫé bikʰi▫aa mėh rahæ uḋaas. Then, in the midst of Maya, he remains detached. ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ॥ Saṫgur kee æsee vadi▫aa▫ee. Such is the Glory of the True Guru; ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਵਿਚੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੨॥ Puṫar kalṫar viché gaṫ paa▫ee. ||2|| in the midst of children and spouses, they attain emancipation. ||2|| ਐਸੀ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥ Æsee sévak sévaa karæ. Such is the service which the Lord’s servant performs, ਜਿਸ ਕਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਧਰੈ ॥ Jis kaa jee▫o ṫis aagæ ḋʰaræ. that he dedicates his soul to the Lord, to whom it belongs. ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥ Saahib bʰaavæ so parvaaṇ. One who is pleasing to the Lord and Master is acceptable. ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥ So sévak ḋargėh paavæ maaṇ. ||3|| Such a servant obtains honor in the Court of the Lord. ||3|| ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥ Saṫgur kee mooraṫ hirḋæ vasaa▫é. He enshrines the image of the True Guru in his heart. ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥ Jo ichʰæ so▫ee fal paa▫é. He obtains the rewards which he desires. ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥ Saachaa saahib kirpaa karæ. The True Lord and Master grants His Grace; ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਮ ਤੇ ਕੈਸਾ ਡਰੈ ॥੪॥ So sévak jam ṫé kæsaa daræ. ||4|| how can such a servant be afraid of death? ||4|| ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥ Bʰanaṫ Naanak karé veechaar. Prays Nanak, practice contemplation, ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥ Saachee baṇee si▫o ḋʰaré pi▫aar. and enshrine love for the True Word of His Bani. ਤਾ ਕੋ ਪਾਵੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥ Ṫaa ko paavæ mokʰ ḋu▫aar. Then, you shall find the Gate of Salvation. ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਇਹੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੫॥੨॥੪॥ Jap ṫap sabʰ ih sabaḋ hæ saar. ||5||2||4|| This Shabad is the most excellent of all chanting and austere meditations. ||5||2||4|| ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ Ḋʰanaasree mėhlaa 1. Dhanaasaree, First Mehl: ਜੀਉ ਤਪਤੁ ਹੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥ Jee▫o ṫapaṫ hæ baaro baar. My soul burns, over and over again. ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਬੇਕਾਰ ॥ Ṫap ṫap kʰapæ bahuṫ békaar. Burning and burning, it is ruined, and it falls into evil. ਜੈ ਤਨਿ ਬਾਣੀ ਵਿਸਰਿ ਜਾਇ ॥ Jæ ṫan baṇee visar jaa▫é. That body, which forgets the Word of the Guru’s Bani, ਜਿਉ ਪਕਾ ਰੋਗੀ ਵਿਲਲਾਇ ॥੧॥ Ji▫o pakaa rogee villaa▫é. ||1|| cries out in pain, like a chronic patient. ||1|| ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣੁ ਹੋਇ ॥ Bahuṫaa bolaṇ jʰakʰaṇ ho▫é. To speak too much and babble is useless. ਵਿਣੁ ਬੋਲੇ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ viṇ bolé jaaṇæ sabʰ so▫é. ||1|| rahaa▫o. Even without us speaking, He knows everything. ||1||Pause|| ਜਿਨਿ ਕਨ ਕੀਤੇ ਅਖੀ ਨਾਕੁ ॥ Jin kan keeṫé akʰee naak. He created our ears, eyes and nose. ਜਿਨਿ ਜਿਹਵਾ ਦਿਤੀ ਬੋਲੇ ਤਾਤੁ ॥ Jin jihvaa ḋiṫee bolé ṫaaṫ. He gave us our tongue to speak so fluently. |
Sri Guru Granth Sahib Ji, English Translation by Dr. Sant Singh Khalsa, MD; Phonetic Transliteration by Dr. Kulbir Singh Thind, MD |