ਮਨਮੁਖ ਜਨਮੁ ਬਿਰਥਾ ਗਇਆ ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸੀ ਜਾਇ ॥੩॥

Manmukʰ janam birṫʰaa ga▫i▫aa ki▫aa muhu ḋésee jaa▫é. ||3||

The life of the self-willed Manmukh passes uselessly. What face will he show when he passes beyond? ||3||

ਸਭ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਹੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਕਹਨੁ ਨ ਜਾਇ ॥

Sabʰ kichʰ aapé aap hæ ha▫umæ vich kahan na jaa▫é.

God Himself is everything; those who are in their ego cannot even speak of this.

ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੀਐ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਗਵਾਇ ॥

Gur kæ sabaḋ pachʰaaṇee▫æ ḋukʰ ha▫umæ vichahu gavaa▫é.

Through the Word of the Guru’s Shabad, He is realized, and the pain of egotism is eradicated from within.

ਸਤਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਤਿਨ ਕੈ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥

Saṫgur sévan aapṇaa ha▫o ṫin kæ laaga▫o paa▫é.

I fall at the feet of those who serve their True Guru.

ਨਾਨਕ ਦਰਿ ਸਚੈ ਸਚਿਆਰ ਹਹਿ ਹਉ ਤਿਨ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੪॥੨੧॥੫੪॥

Naanak ḋar sachæ sachiaar hėh ha▫o ṫin balihaaræ jaa▫o. ||4||21||54||

O Nanak! I am a sacrifice to those who are found to be true in the True Court. ||4||21||54||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Sireeraag mėhlaa 3.

Siree Raag, Third Mehl:

ਜੇ ਵੇਲਾ ਵਖਤੁ ਵੀਚਾਰੀਐ ਤਾ ਕਿਤੁ ਵੇਲਾ ਭਗਤਿ ਹੋਇ ॥

Jé vélaa vakʰaṫ veechaaree▫æ ṫaa kiṫ vélaa bʰagaṫ ho▫é.

Consider the time and the moment-when should we worship the Lord?

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਸਚੇ ਸਚੀ ਸੋਇ ॥

An▫ḋin naamé raṫi▫aa saché sachee so▫é.

Night and day, one who is attuned to the Name of the True Lord is true.

ਇਕੁ ਤਿਲੁ ਪਿਆਰਾ ਵਿਸਰੈ ਭਗਤਿ ਕਿਨੇਹੀ ਹੋਇ ॥

Ik ṫil pi▫aaraa visræ bʰagaṫ kinéhee ho▫é.

If someone forgets the Beloved Lord, even for an instant, what sort of devotion is that?

ਮਨੁ ਤਨੁ ਸੀਤਲੁ ਸਾਚ ਸਿਉ ਸਾਸੁ ਨ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ॥੧॥

Man ṫan seeṫal saach si▫o saas na birṫʰaa ko▫é. ||1||

One whose mind and body are cooled and soothed by the True Lord-no breath of his is wasted. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥

Méré man har kaa naam ḋʰi▫aa▫é.

O my mind! Meditate on the Name of the Lord.

ਸਾਚੀ ਭਗਤਿ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Saachee bʰagaṫ ṫaa ṫʰee▫æ jaa har vasæ man aa▫é. ||1|| rahaa▫o.

True devotional worship is performed when the Lord comes to dwell in the mind. ||1||Pause||

ਸਹਜੇ ਖੇਤੀ ਰਾਹੀਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਬੀਜੁ ਪਾਇ ॥

Sėhjé kʰéṫee raahee▫æ sach naam beej paa▫é.

With intuitive ease, cultivate your farm, and plant the Seed of the True Name.

ਖੇਤੀ ਜੰਮੀ ਅਗਲੀ ਮਨੂਆ ਰਜਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥

Kʰéṫee jammee aglee manoo▫aa rajaa sahj subʰaa▫é.

The seedlings have sprouted luxuriantly, and with intuitive ease, the mind is satisfied.

ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਹੈ ਜਿਤੁ ਪੀਤੈ ਤਿਖ ਜਾਇ ॥

Gur kaa sabaḋ amriṫ hæ jiṫ peeṫæ ṫikʰ jaa▫é.

The Word of the Guru’s Shabad is Ambrosial Nectar; drinking it in, thirst is quenched.

ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਾਚਾ ਸਚਿ ਰਤਾ ਸਚੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥੨॥

Ih man saachaa sach raṫaa saché rahi▫aa samaa▫é. ||2||

This true mind is attuned to Truth, and it remains permeated with the True One. ||2||

ਆਖਣੁ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਸਬਦੇ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥

Aakʰaṇ vékʰaṇ bolṇaa sabḋé rahi▫aa samaa▫é.

In speaking, in seeing and in words, remain immersed in the Shabad.

ਬਾਣੀ ਵਜੀ ਚਹੁ ਜੁਗੀ ਸਚੋ ਸਚੁ ਸੁਣਾਇ ॥

Baṇee vajee chahu jugee sacho sach suṇaa▫é.

The Word of the Guru’s Bani vibrates throughout the four ages. As Truth, it teaches Truth.

ਹਉਮੈ ਮੇਰਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਸਚੈ ਲਇਆ ਮਿਲਾਇ ॥

Ha▫umæ méraa rėh ga▫i▫aa sachæ la▫i▫aa milaa▫é.

Egotism and possessiveness are eliminated, and the True One absorbs them into Himself.

ਤਿਨ ਕਉ ਮਹਲੁ ਹਦੂਰਿ ਹੈ ਜੋ ਸਚਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੩॥

Ṫin ka▫o mahal haḋoor hæ jo sach rahé liv laa▫é. ||3||

Those who remain lovingly absorbed in the True One see the Mansion of His Presence close at hand. ||3||

ਨਦਰੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਪਾਇਆ ਨ ਜਾਇ ॥

Naḋree naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ viṇ karmaa paa▫i▫aa na jaa▫é.

By His Grace, we meditate on the Naam, the Name of the Lord. Without His Mercy, it cannot be obtained.

ਪੂਰੈ ਭਾਗਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਲਹੈ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥

Pooræ bʰaag saṫsangaṫ lahæ saṫgur bʰétæ jis aa▫é.

Through perfect good destiny, one finds the Sat Sangat, the True Congregation, and one comes to meet the True Guru.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਦੁਖੁ ਬਿਖਿਆ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥

An▫ḋin naamé raṫi▫aa ḋukʰ bikʰi▫aa vichahu jaa▫é.

Night and day, remain attuned to the Naam, and the pain of corruption shall be dispelled from within.

ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੜਾ ਨਾਮੇ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੨॥੫੫॥

Naanak sabaḋ milaavṛaa naamé naam samaa▫é. ||4||22||55||

O Nanak! Merging with the Shabad through the Name, one is immersed in the Name. ||4||22||55||

ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥

Sireeraag mėhlaa 3.

Siree Raag, Third Mehl:

ਆਪਣਾ ਭਉ ਤਿਨ ਪਾਇਓਨੁ ਜਿਨ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥

Aapṇaa bʰa▫o ṫin paa▫i▫on jin gur kaa sabaḋ beechaar.

Those who contemplate the Word of the Guru’s Shabad are filled with the Fear of God.

ਸਤਸੰਗਤੀ ਸਦਾ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥

Saṫsangṫee saḋaa mil rahé saché ké guṇ saar.

They remain forever merged with the Sat Sangat, the True Congregation; they dwell upon the Glories of the True One.

ਦੁਬਿਧਾ ਮੈਲੁ ਚੁਕਾਈਅਨੁ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Ḋubiḋʰaa mæl chukaa▫ee▫an har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.

They cast off the filth of their mental duality, and they keep the Lord enshrined in their hearts.

ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਸਚੁ ਮਨਿ ਸਚੇ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥੧॥

Sachee baṇee sach man saché naal pi▫aar. ||1||

True is their speech, and true are their minds. They are in love with the True One. ||1||

ਮਨ ਮੇਰੇ ਹਉਮੈ ਮੈਲੁ ਭਰ ਨਾਲਿ ॥

Man méré ha▫umæ mæl bʰar naal.

O my mind! You are filled with the filth of egotism.

ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਸਦਾ ਸੋਹਣਾ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Har nirmal saḋaa sohṇaa sabaḋ savaaraṇhaar. ||1|| rahaa▫o.

The Immaculate Lord is eternally Beautiful. We are adorned with the Word of the Shabad. ||1||Pause||

ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥

Sachæ sabaḋ man mohi▫aa parabʰ aapé la▫é milaa▫é.

God joins those to Himself whose minds are fascinated with the True Word of His Shabad.

ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਸਮਾਇ ॥

An▫ḋin naamé raṫi▫aa joṫee joṫ samaa▫é.

Night and day, they are attuned to the Naam, and their light is absorbed into the Light.

ਜੋਤੀ ਹੂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਪਦਾ ਬਿਨੁ ਸਤਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥

Joṫee hoo parabʰ jaapḋaa bin saṫgur boojʰ na paa▫é.

Through His Light, God is revealed. Without the True Guru, understanding is not obtained.

ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸਤਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ਤਿਨ ਆਇ ॥੨॥

Jin ka▫o poorab likʰi▫aa saṫgur bʰéti▫aa ṫin aa▫é. ||2||

The True Guru comes to meet those who have such preordained destiny. ||2||

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਡੁਮਣੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਇ ॥

viṇ naavæ sabʰ dumṇee ḋoojæ bʰaa▫é kʰu▫aa▫é.

Without the Name, all are miserable. In the love of duality, they are ruined.

ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਘੜੀ ਨ ਜੀਵਦੀ ਦੁਖੀ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥

Ṫis bin gʰaṛee na jeevḋee ḋukʰee ræṇ vihaa▫é.

Without Him, I cannot survive even for an instant, and my life-night passes in anguish.

ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣਾ ਅੰਧੁਲਾ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥

Bʰaram bʰulaaṇaa anḋʰulaa fir fir aavæ jaa▫é.

Wandering in doubt, the spiritually blind come and go in reincarnation, over and over again.

ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਣੀ ਆਪੇ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥੩॥

Naḋar karé parabʰ aapṇee aapé la▫é milaa▫é. ||3||

When God Himself bestows His Glance of Grace, He blends us into Himself. ||3||

TOP OF PAGE