ਲੈ ਫਾਹੇ ਉਠਿ ਧਾਵਤੇ ਸਿ ਜਾਨਿ ਮਾਰੇ ਭਗਵੰਤ ॥੧੦॥

Læ faahé utʰ ḋʰaavṫé sė jaan maaré bʰagvanṫ. ||10||

They take the noose and run around; but rest assured that God shall destroy them. ||10||

ਕਬੀਰ ਚੰਦਨ ਕਾ ਬਿਰਵਾ ਭਲਾ ਬੇੜੑਿਓ ਢਾਕ ਪਲਾਸ ॥

Kabeer chanḋan kaa birvaa bʰalaa béṛėha▫o dʰaak palaas.

Kabir! The sandalwood tree is good, even though it is surrounded by weeds.

ਓਇ ਭੀ ਚੰਦਨੁ ਹੋਇ ਰਹੇ ਬਸੇ ਜੁ ਚੰਦਨ ਪਾਸਿ ॥੧੧॥

O▫é bʰee chanḋan ho▫é rahé basé jo chanḋan paas. ||11||

Those who dwell near the sandalwood tree, become just like the sandalwood tree. ||11||

ਕਬੀਰ ਬਾਂਸੁ ਬਡਾਈ ਬੂਡਿਆ ਇਉ ਮਤ ਡੂਬਹੁ ਕੋਇ ॥

Kabeer baaⁿs badaa▫ee boodi▫aa i▫o maṫ doobahu ko▫é.

Kabir! The bamboo is drowned in its egotistical pride. No one should drown like this.

ਚੰਦਨ ਕੈ ਨਿਕਟੇ ਬਸੈ ਬਾਂਸੁ ਸੁਗੰਧੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧੨॥

Chanḋan kæ nikté basæ baaⁿs suganḋʰ na ho▫é. ||12||

Bamboo also dwells near the sandalwood tree, but it does not take up its fragrance. ||12||

ਕਬੀਰ ਦੀਨੁ ਗਵਾਇਆ ਦੁਨੀ ਸਿਉ ਦੁਨੀ ਨ ਚਾਲੀ ਸਾਥਿ ॥

Kabeer ḋeen gavaa▫i▫aa ḋunee si▫o ḋunee na chaalee saaṫʰ.

Kabir! The mortal loses his faith, for the sake of the world, but the world shall not go along with him in the end.

ਪਾਇ ਕੁਹਾੜਾ ਮਾਰਿਆ ਗਾਫਲਿ ਅਪੁਨੈ ਹਾਥਿ ॥੧੩॥

Paa▫é kuhaaṛaa maari▫aa gaafal apunæ haaṫʰ. ||13||

The idiot strikes his own foot with the ax by his own hand. ||13||

ਕਬੀਰ ਜਹ ਜਹ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਕਉਤਕ ਠਾਓ ਠਾਇ ॥

Kabeer jah jah ha▫o firi▫o ka▫uṫak tʰaa▫o tʰaa▫é.

Kabir! Wherever I go, I see wonders everywhere.

ਇਕ ਰਾਮ ਸਨੇਹੀ ਬਾਹਰਾ ਊਜਰੁ ਮੇਰੈ ਭਾਂਇ ॥੧੪॥

Ik raam sanéhee baahraa oojar méræ bʰaaⁿ▫é. ||14||

But without the devotees of the One Lord, it is all wilderness to me. ||14||

ਕਬੀਰ ਸੰਤਨ ਕੀ ਝੁੰਗੀਆ ਭਲੀ ਭਠਿ ਕੁਸਤੀ ਗਾਉ ॥

Kabeer sanṫan kee jʰungee▫aa bʰalee bʰatʰ kusṫee gaa▫o.

Kabir! The dwelling of the Saints is good; the dwelling of the unrighteous burns like an oven.

ਆਗਿ ਲਗਉ ਤਿਹ ਧਉਲਹਰ ਜਿਹ ਨਾਹੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨਾਉ ॥੧੫॥

Aag laga▫o ṫih ḋʰa▫ulhar jih naahee har ko naa▫o. ||15||

Those mansions in which the Lord’s Name is not chanted might just as well burn down. ||15||

ਕਬੀਰ ਸੰਤ ਮੂਏ ਕਿਆ ਰੋਈਐ ਜੋ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਇ ॥

Kabeer sanṫ moo▫é ki▫aa ro▫ee▫æ jo apuné garihi jaa▫é.

Kabir! Why cry at the death of a Saint? He is just going back to his home.

ਰੋਵਹੁ ਸਾਕਤ ਬਾਪੁਰੇ ਜੁ ਹਾਟੈ ਹਾਟ ਬਿਕਾਇ ॥੧੬॥

Rovhu saakaṫ baapuré jo haatæ haat bikaa▫é. ||16||

Cry for the wretched, faithless cynic, who is sold from store to store. ||16||

ਕਬੀਰ ਸਾਕਤੁ ਐਸਾ ਹੈ ਜੈਸੀ ਲਸਨ ਕੀ ਖਾਨਿ ॥

Kabeer saakaṫ æsaa hæ jæsee lasan kee kʰaan.

Kabir! The faithless cynic is like a piece of garlic.

ਕੋਨੇ ਬੈਠੇ ਖਾਈਐ ਪਰਗਟ ਹੋਇ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧੭॥

Koné bætʰé kʰaa▫ee▫æ pargat ho▫é niḋaan. ||17||

Even if you eat it sitting in a corner, it becomes obvious to everyone. ||17||

ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨੀ ਪਵਨੁ ਝਕੋਲਨਹਾਰੁ ॥

Kabeer maa▫i▫aa dolnee pavan jʰakolanhaar.

Kabir! Maya is the butter-churn, and the breath is the churning-stick.

ਸੰਤਹੁ ਮਾਖਨੁ ਖਾਇਆ ਛਾਛਿ ਪੀਐ ਸੰਸਾਰੁ ॥੧੮॥

Sanṫahu maakʰan kʰaa▫i▫aa chʰaachʰ pee▫æ sansaar. ||18||

The Saints eat the butter, while the world drinks the whey. ||18||

ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਡੋਲਨੀ ਪਵਨੁ ਵਹੈ ਹਿਵ ਧਾਰ ॥

Kabeer maa▫i▫aa dolnee pavan vahæ hiv ḋʰaar.

Kabir! Maya is the butter-churn; the breath flows like ice water.

ਜਿਨਿ ਬਿਲੋਇਆ ਤਿਨਿ ਖਾਇਆ ਅਵਰ ਬਿਲੋਵਨਹਾਰ ॥੧੯॥

Jin bilo▫i▫aa ṫin kʰaa▫i▫aa avar bilovanhaar. ||19||

Whoever does the churning eats the butter; the others are just churning-sticks. ||19||

ਕਬੀਰ ਮਾਇਆ ਚੋਰਟੀ ਮੁਸਿ ਮੁਸਿ ਲਾਵੈ ਹਾਟਿ ॥

Kabeer maa▫i▫aa chortee mus mus laavæ haat.

Kabir! Maya is the thief, which breaks in and plunders the store.

ਏਕੁ ਕਬੀਰਾ ਨਾ ਮੁਸੈ ਜਿਨਿ ਕੀਨੀ ਬਾਰਹ ਬਾਟ ॥੨੦॥

Ék kabeeraa naa musæ jin keenee baarah baat. ||20||

Only Kabir is not plundered; he has cut her into twelve pieces. ||20||

ਕਬੀਰ ਸੂਖੁ ਨ ਏਂਹ ਜੁਗਿ ਕਰਹਿ ਜੁ ਬਹੁਤੈ ਮੀਤ ॥

Kabeer sookʰ na éⁿh jug karahi jo bahuṫæ meeṫ.

Kabir! Peace does not come in this world by making lots of friends.

ਜੋ ਚਿਤੁ ਰਾਖਹਿ ਏਕ ਸਿਉ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ਨੀਤ ॥੨੧॥

Jo chiṫ raakʰahi ék si▫o ṫé sukʰ paavahi neeṫ. ||21||

Those who keep their consciousness focused on the One Lord shall find eternal peace. ||21||

ਕਬੀਰ ਜਿਸੁ ਮਰਨੇ ਤੇ ਜਗੁ ਡਰੈ ਮੇਰੇ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥

Kabeer jis marné ṫé jag daræ méré man aananḋ.

Kabir! The world is afraid of death - that death fills my mind with bliss.

ਮਰਨੇ ਹੀ ਤੇ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥੨੨॥

Marné hee ṫé paa▫ee▫æ pooran parmaananḋ. ||22||

It is only by death that perfect, supreme bliss is obtained. ||22||

ਰਾਮ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇ ਕੈ ਕਬੀਰਾ ਗਾਂਠਿ ਨ ਖੋਲੑ ॥

Raam paḋaaraṫʰ paa▫é kæ kabeeraa gaaⁿtʰ na kʰolĥ.

O Kabir! Do not undo its knot when the Treasure of the Raam (the Naam) is obtained.

ਨਹੀ ਪਟਣੁ ਨਹੀ ਪਾਰਖੂ ਨਹੀ ਗਾਹਕੁ ਨਹੀ ਮੋਲੁ ॥੨੩॥

Nahee pataṇ nahee paarkʰoo nahee gaahak nahee mol. ||23||

There is no market to sell it, no appraiser, no customer, and no price. ||23||

ਕਬੀਰ ਤਾ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰਿ ਜਾ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਰਾਮੁ ॥

Kabeer ṫaa si▫o pareeṫ kar jaa ko tʰaakur raam.

Kabir! Be in love with only that one, whose Master is the Lord.

ਪੰਡਿਤ ਰਾਜੇ ਭੂਪਤੀ ਆਵਹਿ ਕਉਨੇ ਕਾਮ ॥੨੪॥

Pandiṫ raajé bʰoopṫee aavahi ka▫uné kaam. ||24||

The Pandits, the religious scholars, kings and landlords - what good is love for them? ||24||

ਕਬੀਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਇਕ ਸਿਉ ਕੀਏ ਆਨ ਦੁਬਿਧਾ ਜਾਇ ॥

Kabeer pareeṫ ik si▫o kee▫é aan ḋubiḋʰaa jaa▫é.

Kabir! When you are in love with the One Lord, duality and alienation depart.

ਭਾਵੈ ਲਾਂਬੇ ਕੇਸ ਕਰੁ ਭਾਵੈ ਘਰਰਿ ਮੁਡਾਇ ॥੨੫॥

Bʰaavæ laaⁿbé kés kar bʰaavæ gʰarar mudaa▫é. ||25||

You may have long hair, or you may shave your head bald. ||25||

ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਕਾਜਲ ਕੀ ਕੋਠਰੀ ਅੰਧ ਪਰੇ ਤਿਸ ਮਾਹਿ ॥

Kabeer jag kaajal kee kotʰree anḋʰ paré ṫis maahi.

Kabir! The world is a room filled with black soot; the blind fall into its trap.

ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਿਨ ਕਉ ਪੈਸਿ ਜੁ ਨੀਕਸਿ ਜਾਹਿ ॥੨੬॥

Ha▫o balihaaree ṫin ka▫o pæs jo neekas jaahi. ||26||

I am a sacrifice to those who are thrown in, and still escape. ||26||

ਕਬੀਰ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਸਕਹੁ ਤ ਲੇਹੁ ਬਹੋਰਿ ॥

Kabeer ih ṫan jaa▫igaa sakahu ṫa lého bahor.

Kabir! This body shall perish; save it, if you can.

ਨਾਂਗੇ ਪਾਵਹੁ ਤੇ ਗਏ ਜਿਨ ਕੇ ਲਾਖ ਕਰੋਰਿ ॥੨੭॥

Naaⁿgé paavhu ṫé ga▫é jin ké laakʰ karor. ||27||

Even those who have tens of thousands and millions, must depart bare-footed in the end. ||27||

ਕਬੀਰ ਇਹੁ ਤਨੁ ਜਾਇਗਾ ਕਵਨੈ ਮਾਰਗਿ ਲਾਇ ॥

Kabeer ih ṫan jaa▫igaa kavnæ maarag laa▫é.

Kabir! This body shall perish; place it on the path.

ਕੈ ਸੰਗਤਿ ਕਰਿ ਸਾਧ ਕੀ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੨੮॥

Kæ sangaṫ kar saaḋʰ kee kæ har ké gun gaa▫é. ||28||

Either join the Saadh Sangat, the Company of the Holy, or sing the Glorious Praises of the Lord. ||28||

ਕਬੀਰ ਮਰਤਾ ਮਰਤਾ ਜਗੁ ਮੂਆ ਮਰਿ ਭੀ ਨ ਜਾਨਿਆ ਕੋਇ ॥

Kabeer marṫaa marṫaa jag moo▫aa mar bʰee na jaani▫aa ko▫é.

Kabir! Dying, dying, the whole world has to die, and yet, none know how to die.

TOP OF PAGE