ਰਾਜਨ ਕਉਨੁ ਤੁਮਾਰੈ ਆਵੈ ॥

Raajan ka▫un ṫumaaræ aavæ.

O king, who will come to you?

ਐਸੋ ਭਾਉ ਬਿਦਰ ਕੋ ਦੇਖਿਓ ਓਹੁ ਗਰੀਬੁ ਮੋਹਿ ਭਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Æso bʰaa▫o biḋar ko ḋékʰi▫o oh gareeb mohi bʰaavæ. ||1|| rahaa▫o.

I have seen such love from Bidur, that the poor man is pleasing to me. ||1||Pause||

ਹਸਤੀ ਦੇਖਿ ਭਰਮ ਤੇ ਭੂਲਾ ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨੁ ਨ ਜਾਨਿਆ ॥

Hasṫee ḋékʰ bʰaram ṫé bʰoolaa saree bʰagvaan na jaani▫aa.

Gazing upon your elephants, you have gone astray in doubt; you do not know the Great Lord God.

ਤੁਮਰੋ ਦੂਧੁ ਬਿਦਰ ਕੋ ਪਾਨੑੋ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਕਰਿ ਮੈ ਮਾਨਿਆ ॥੧॥

Ṫumro ḋooḋʰ biḋar ko paanĥo amriṫ kar mæ maani▫aa. ||1||

I judge Bidur’s water to be like ambrosial nectar, in comparison with your milk. ||1||

ਖੀਰ ਸਮਾਨਿ ਸਾਗੁ ਮੈ ਪਾਇਆ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਰੈਨਿ ਬਿਹਾਨੀ ॥

Kʰeer samaan saag mæ paa▫i▫aa gun gaavaṫ ræn bihaanee.

I find his rough vegetables to be like rice pudding; the night of my life passes singing the Glorious Praises of the Lord.

ਕਬੀਰ ਕੋ ਠਾਕੁਰੁ ਅਨਦ ਬਿਨੋਦੀ ਜਾਤਿ ਨ ਕਾਹੂ ਕੀ ਮਾਨੀ ॥੨॥੯॥

Kabeer ko tʰaakur anaḋ binoḋee jaaṫ na kaahoo kee maanee. ||2||9||

Kabir’s Lord and Master is joyous and blissful; He does not care about anyone’s social class. ||2||9||

ਸਲੋਕ ਕਬੀਰ ॥

Salok Kabeer.

Shalok, Kabir:

ਗਗਨ ਦਮਾਮਾ ਬਾਜਿਓ ਪਰਿਓ ਨੀਸਾਨੈ ਘਾਉ ॥

Gagan ḋamaamaa baaji▫o pari▫o neesaanæ gʰaa▫o.

The battle-drum beats in the sky of the mind; aim is taken, and the wound is inflicted.

ਖੇਤੁ ਜੁ ਮਾਂਡਿਓ ਸੂਰਮਾ ਅਬ ਜੂਝਨ ਕੋ ਦਾਉ ॥੧॥

Kʰéṫ jo maaⁿdi▫o soormaa ab joojʰan ko ḋaa▫o. ||1||

The spiritual warriors enter the field of battle; now is the time to fight! ||1||

ਸੂਰਾ ਸੋ ਪਹਿਚਾਨੀਐ ਜੁ ਲਰੈ ਦੀਨ ਕੇ ਹੇਤ ॥

Sooraa so pahichaanee▫æ jo laræ ḋeen ké héṫ.

He alone is known as a spiritual hero, who fights in defense of religion.

ਪੁਰਜਾ ਪੁਰਜਾ ਕਟਿ ਮਰੈ ਕਬਹੂ ਨ ਛਾਡੈ ਖੇਤੁ ॥੨॥੨॥

Purjaa purjaa kat maræ kabhoo na chʰaadæ kʰéṫ. ||2||2||

He may be cut apart, piece by piece, but he never leaves the field of battle. ||2||2||

ਕਬੀਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਰਾਗੁ ਮਾਰੂ ਬਾਣੀ ਨਾਮਦੇਉ ਜੀ ਕੀ

Kabeer kaa sabaḋ raag maaroo baṇee naamḋé▫o jee kee

Shabad Of Kabir, Raag Maaroo, The Word Of Namdev Jee:

ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥

Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.

One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:

ਚਾਰਿ ਮੁਕਤਿ ਚਾਰੈ ਸਿਧਿ ਮਿਲਿ ਕੈ ਦੂਲਹ ਪ੍ਰਭ ਕੀ ਸਰਨਿ ਪਰਿਓ ॥

Chaar mukaṫ chaaræ siḋʰ mil kæ ḋoolah parabʰ kee saran pari▫o.

I have obtained the four kinds of liberation, and the four miraculous spiritual powers, in the Sanctuary of God, my Husband Lord.

ਮੁਕਤਿ ਭਇਓ ਚਉਹੂੰ ਜੁਗ ਜਾਨਿਓ ਜਸੁ ਕੀਰਤਿ ਮਾਥੈ ਛਤ੍ਰੁ ਧਰਿਓ ॥੧॥

Mukaṫ bʰa▫i▫o cha▫uhoo▫aⁿ jug jaani▫o jas keeraṫ maaṫʰæ chʰaṫar ḋʰari▫o. ||1||

I am liberated, and famous throughout the four ages; the canopy of praise and fame waves over my head. ||1||

ਰਾਜਾ ਰਾਮ ਜਪਤ ਕੋ ਕੋ ਨ ਤਰਿਓ ॥

Raajaa raam japaṫ ko ko na ṫari▫o.

Meditating on the Sovereign Lord God, who has not been saved?

ਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਸਾਧ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਭਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਾ ਕੋ ਨਾਮੁ ਪਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Gur upḋés saaḋʰ kee sangaṫ bʰagaṫ bʰagaṫ ṫaa ko naam pari▫o. ||1|| rahaa▫o.

Whoever follows the Guru’s Teachings and joins the Saadh Sangat, the Company of the Holy, is called the most devoted of the devotees. ||1||Pause||

ਸੰਖ ਚਕ੍ਰ ਮਾਲਾ ਤਿਲਕੁ ਬਿਰਾਜਿਤ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਤਾਪੁ ਜਮੁ ਡਰਿਓ ॥

Sankʰ chakar maalaa ṫilak biraajiṫ ḋékʰ parṫaap jam dari▫o.

He is adorned with the conch, the chakra, the mala and the ceremonial tilak mark on his forehead; gazing upon his radiant glory, the Messenger of Death is scared away.

ਨਿਰਭਉ ਭਏ ਰਾਮ ਬਲ ਗਰਜਿਤ ਜਨਮ ਮਰਨ ਸੰਤਾਪ ਹਿਰਿਓ ॥੨॥

Nirbʰa▫o bʰa▫é raam bal garjiṫ janam maran sanṫaap hiri▫o. ||2||

He becomes fearless, and the power of the Lord thunders through him; the pains of birth and death are taken away. ||2||

ਅੰਬਰੀਕ ਕਉ ਦੀਓ ਅਭੈ ਪਦੁ ਰਾਜੁ ਭਭੀਖਨ ਅਧਿਕ ਕਰਿਓ ॥

Ambreek ka▫o ḋee▫o abʰæ paḋ raaj bʰabʰeekʰan aḋʰik kari▫o.

The Lord blessed Ambreek with fearless dignity, and elevated Bhabhikhan to become king.

ਨਉ ਨਿਧਿ ਠਾਕੁਰਿ ਦਈ ਸੁਦਾਮੈ ਧ੍ਰੂਅ ਅਟਲੁ ਅਜਹੂ ਨ ਟਰਿਓ ॥੩॥

Na▫o niḋʰ tʰaakur ḋa▫ee suḋaamæ ḋʰaroo▫a atal ajhoo na tari▫o. ||3||

Sudama’s Lord and Master blessed him with the nine treasures; he made Dhroo permanent and unmoving; as the north star, he still hasn’t moved. ||3||

ਭਗਤ ਹੇਤਿ ਮਾਰਿਓ ਹਰਨਾਖਸੁ ਨਰਸਿੰਘ ਰੂਪ ਹੋਇ ਦੇਹ ਧਰਿਓ ॥

Bʰagaṫ héṫ maari▫o harnaakʰas narsingʰ roop ho▫é ḋéh ḋʰari▫o.

For the sake of His devotee Prahlaad, God assumed the form of the man-lion, and killed Harnaakhash.

ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਭਗਤਿ ਬਸਿ ਕੇਸਵ ਅਜਹੂੰ ਬਲਿ ਕੇ ਦੁਆਰ ਖਰੋ ॥੪॥੧॥

Naamaa kahæ bʰagaṫ bas késav ajahooⁿ bal ké ḋu▫aar kʰaro. ||4||1||

Says Namdev, the beautiful-haired Lord is in the power of His devotees; He is standing at Balraja’s door, even now! ||4||1||

ਮਾਰੂ ਕਬੀਰ ਜੀਉ ॥

Maaroo Kabeer jee▫o.

Maaroo, Kabir Jee:

ਦੀਨੁ ਬਿਸਾਰਿਓ ਰੇ ਦਿਵਾਨੇ ਦੀਨੁ ਬਿਸਾਰਿਓ ਰੇ ॥

Ḋeen bisaari▫o ré ḋivaané ḋeen bisaari▫o ré.

You have forgotten your religion, O madman; you have forgotten your religion.

ਪੇਟੁ ਭਰਿਓ ਪਸੂਆ ਜਿਉ ਸੋਇਓ ਮਨੁਖੁ ਜਨਮੁ ਹੈ ਹਾਰਿਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

Pét bʰari▫o pasoo▫aa ji▫o so▫i▫o manukʰ janam hæ haari▫o. ||1|| rahaa▫o.

You fill your belly, and sleep like an animal; you have wasted and lost this human life. ||1||Pause||

ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਕਬਹੂ ਨਹੀ ਕੀਨੀ ਰਚਿਓ ਧੰਧੈ ਝੂਠ ॥

Saaḋʰsangaṫ kabhoo nahee keenee rachi▫o ḋʰanḋʰæ jʰootʰ.

You never joined the Saadh Sangat, the Company of the Holy. You are engrossed in false pursuits.

ਸੁਆਨ ਸੂਕਰ ਬਾਇਸ ਜਿਵੈ ਭਟਕਤੁ ਚਾਲਿਓ ਊਠਿ ॥੧॥

Su▫aan sookar baa▫is jivæ bʰatkaṫ chaali▫o ootʰ. ||1||

You wander like a dog, a pig, a crow; soon, you shall have to get up and leave. ||1||

ਆਪਸ ਕਉ ਦੀਰਘੁ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਅਉਰਨ ਕਉ ਲਗ ਮਾਤ ॥

Aapas ka▫o ḋeeragʰ kar jaanæ a▫uran ka▫o lag maaṫ.

You believe that you yourself are great, and that others are small.

ਮਨਸਾ ਬਾਚਾ ਕਰਮਨਾ ਮੈ ਦੇਖੇ ਦੋਜਕ ਜਾਤ ॥੨॥

Mansaa baachaa karmanaa mæ ḋékʰé ḋojak jaaṫ. ||2||

Those who are false in thought, word and deed, I have seen them going to hell. ||2||

ਕਾਮੀ ਕ੍ਰੋਧੀ ਚਾਤੁਰੀ ਬਾਜੀਗਰ ਬੇਕਾਮ ॥

Kaamee kroḋʰee chaaṫuree baajeegar békaam.

The lustful, the angry, the clever, the deceitful and the lazy

ਨਿੰਦਾ ਕਰਤੇ ਜਨਮੁ ਸਿਰਾਨੋ ਕਬਹੂ ਨ ਸਿਮਰਿਓ ਰਾਮੁ ॥੩॥

Ninḋaa karṫé janam siraano kabhoo na simri▫o raam. ||3||

waste their lives in slander, and never remember their Lord in meditation. ||3||

ਕਹਿ ਕਬੀਰ ਚੇਤੈ ਨਹੀ ਮੂਰਖੁ ਮੁਗਧੁ ਗਵਾਰੁ ॥

Kahi Kabeer chéṫæ nahee moorakʰ mugaḋʰ gavaar.

Says Kabir, the fools, the idiots and the brutes do not remember the Lord.

ਰਾਮੁ ਨਾਮੁ ਜਾਨਿਓ ਨਹੀ ਕੈਸੇ ਉਤਰਸਿ ਪਾਰਿ ॥੪॥੧॥

Raam naam jaani▫o nahee kæsé uṫras paar. ||4||1||

They do not know the Lord’s Name; how can they be carried across? ||4||1||

TOP OF PAGE