ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਦੀਆ ਤਿਸੁ ਸੇਵਸਾ ਤਿਸੁ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥

Jin naam ḋee▫aa ṫis sévsaa ṫis balihaaræ jaa▫o.

I serve the One who gave me the Naam; I am a sacrifice to Him.

ਜੋ ਉਸਾਰੇ ਸੋ ਢਾਹਸੀ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

Jo usaaré so dʰaahsee ṫis bin avar na ko▫é.

He who builds, also demolishes; there is none other than Him.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਤਿਸੁ ਸੰਮੑਲਾ ਤਾ ਤਨਿ ਦੂਖੁ ਨ ਹੋਇ ॥੩੧॥

Gur parsaadee ṫis sammĥlaa ṫaa ṫan ḋookʰ na ho▫é. ||31||

By Guru’s Grace, I contemplate Him, and then my body does not suffer with pain. ||31||

ਣਾ ਕੋ ਮੇਰਾ ਕਿਸੁ ਗਹੀ ਣਾ ਕੋ ਹੋਆ ਨ ਹੋਗੁ ॥

Ņaa ko méraa kis gahee ṇaa ko ho▫aa na hog.

No one is mine - whose gown should I grasp and hold? No one ever was, and no one shall ever be mine.

ਆਵਣਿ ਜਾਣਿ ਵਿਗੁਚੀਐ ਦੁਬਿਧਾ ਵਿਆਪੈ ਰੋਗੁ ॥

Aavaṇ jaaṇ viguchee▫æ ḋubiḋʰaa vi▫aapæ rog.

Coming and going, one is ruined, afflicted with the disease of dual-mindedness.

ਣਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਆਦਮੀ ਕਲਰ ਕੰਧ ਗਿਰੰਤਿ ॥

Ņaam vihooṇé aaḋmee kalar kanḋʰ giranṫ.

Those beings who lack the Naam, the Name of the Lord, collapse like pillars of salt.

ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਜਾਇ ਰਸਾਤਲਿ ਅੰਤਿ ॥

viṇ naavæ ki▫o chʰootee▫æ jaa▫é rasaaṫal anṫ.

Without the Name, how can they find release? They fall into hell in the end.

ਗਣਤ ਗਣਾਵੈ ਅਖਰੀ ਅਗਣਤੁ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥

Gaṇaṫ gaṇaavæ akʰree agṇaṫ saachaa so▫é.

Using a limited number of words, we describe the unlimited True Lord.

ਅਗਿਆਨੀ ਮਤਿਹੀਣੁ ਹੈ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਗਿਆਨੁ ਨ ਹੋਇ ॥

Agi▫aanee maṫiheeṇ hæ gur bin gi▫aan na ho▫é.

The ignorant lack understanding. Without the Guru, there is no spiritual wisdom.

ਤੂਟੀ ਤੰਤੁ ਰਬਾਬ ਕੀ ਵਾਜੈ ਨਹੀ ਵਿਜੋਗਿ ॥

Ṫootee ṫanṫ rabaab kee vaajæ nahee vijog.

The separated soul is like the broken string of a guitar, which does not vibrate its sound.

ਵਿਛੁੜਿਆ ਮੇਲੈ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਨਕ ਕਰਿ ਸੰਜੋਗ ॥੩੨॥

vichʰuṛi▫aa mélæ parabʰoo Naanak kar sanjog. ||32||

God unites the separated souls with Himself, awakening their destiny. ||32||

ਤਰਵਰੁ ਕਾਇਆ ਪੰਖਿ ਮਨੁ ਤਰਵਰਿ ਪੰਖੀ ਪੰਚ ॥

Ṫarvar kaa▫i▫aa pankʰ man ṫarvar pankʰee panch.

The body is the tree, and the mind is the bird; the birds in the tree are the five senses.

ਤਤੁ ਚੁਗਹਿ ਮਿਲਿ ਏਕਸੇ ਤਿਨ ਕਉ ਫਾਸ ਨ ਰੰਚ ॥

Ṫaṫ chugėh mil éksé ṫin ka▫o faas na ranch.

They peck at the essence of reality, and merge with the One Lord. They are never trapped at all.

ਉਡਹਿ ਤ ਬੇਗੁਲ ਬੇਗੁਲੇ ਤਾਕਹਿ ਚੋਗ ਘਣੀ ॥

Uḋėh ṫa bégul bégulé ṫakėh chog gʰaṇee.

But the others fly away in a hurry, when they see the food.

ਪੰਖ ਤੁਟੇ ਫਾਹੀ ਪੜੀ ਅਵਗੁਣਿ ਭੀੜ ਬਣੀ ॥

Pankʰ ṫuté faahee paṛee avguṇ bʰeeṛ baṇee.

Their feathers are clipped, and they are caught in the noose; through their mistakes, they are caught in disaster.

ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕਿਉ ਛੂਟੀਐ ਹਰਿ ਗੁਣ ਕਰਮਿ ਮਣੀ ॥

Bin saaché ki▫o chʰootee▫æ har guṇ karam maṇee.

Without the True Lord, how can anyone find release? The jewel of the Lord’s Glorious Praises comes by the karma of good actions.

ਆਪਿ ਛਡਾਏ ਛੂਟੀਐ ਵਡਾ ਆਪਿ ਧਣੀ ॥

Aap chʰadaa▫é chʰootee▫æ vadaa aap ḋʰaṇee.

When He Himself releases them, only then are they released. He Himself is the Great Master.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਛੂਟੀਐ ਕਿਰਪਾ ਆਪਿ ਕਰੇਇ ॥

Gur parsaadee chʰootee▫æ kirpaa aap karé▫i.

By Guru’s Grace, they are released, when He Himself grants His Grace.

ਅਪਣੈ ਹਾਥਿ ਵਡਾਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੩੩॥

Apṇæ haaṫʰ vadaa▫ee▫aa jæ bʰaavæ ṫæ ḋé▫é. ||33||

Glorious greatness rests in His Hands. He blesses those with whom He is pleased. ||33||

ਥਰ ਥਰ ਕੰਪੈ ਜੀਅੜਾ ਥਾਨ ਵਿਹੂਣਾ ਹੋਇ ॥

Ṫʰar ṫʰar kampæ jee▫aṛaa ṫʰaan vihooṇaa ho▫é.

The soul trembles and shakes, when it loses its mooring and support.

ਥਾਨਿ ਮਾਨਿ ਸਚੁ ਏਕੁ ਹੈ ਕਾਜੁ ਨ ਫੀਟੈ ਕੋਇ ॥

Ṫʰaan maan sach ék hæ kaaj na feetæ ko▫é.

Only the support of the True Lord brings honor and glory. Through it, one’s works are never in vain.

ਥਿਰੁ ਨਾਰਾਇਣੁ ਥਿਰੁ ਗੁਰੂ ਥਿਰੁ ਸਾਚਾ ਬੀਚਾਰੁ ॥

Ṫʰir naaraa▫iṇ ṫʰir guroo ṫʰir saachaa beechaar.

The Lord is eternal and forever stable; the Guru is stable, and contemplation upon the True Lord is stable.

ਸੁਰਿ ਨਰ ਨਾਥਹ ਨਾਥੁ ਤੂ ਨਿਧਾਰਾ ਆਧਾਰੁ ॥

Sur nar naaṫʰah naaṫʰ ṫoo niḋʰaaraa aaḋʰaar.

O Lord and Master of angels, men and Yogic masters, You are the support of the unsupported.

ਸਰਬੇ ਥਾਨ ਥਨੰਤਰੀ ਤੂ ਦਾਤਾ ਦਾਤਾਰੁ ॥

Sarbé ṫʰaan ṫʰananṫaree ṫoo ḋaaṫaa ḋaaṫaar.

In all places and interspaces, You are the Giver, the Great Giver.

ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਏਕੁ ਤੂ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥

Jah ḋékʰaa ṫah ék ṫoo anṫ na paaraavaar.

Wherever I look, there I see You, Lord; You have no end or limitation.

ਥਾਨ ਥਨੰਤਰਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਵੀਚਾਰਿ ॥

Ṫʰaan ṫʰananṫar rav rahi▫aa gur sabḋee veechaar.

You are pervading and permeating the places and interspaces; reflecting upon the Word of the Guru’s Shabad, You are found.

ਅਣਮੰਗਿਆ ਦਾਨੁ ਦੇਵਸੀ ਵਡਾ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥੩੪॥

Aṇmangi▫aa ḋaan ḋévsee vadaa agam apaar. ||34||

You give gifts even when they are not asked for; You are great, inaccessible and infinite. ||34||

ਦਇਆ ਦਾਨੁ ਦਇਆਲੁ ਤੂ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖਣਹਾਰੁ ॥

Ḋa▫i▫aa ḋaan ḋa▫i▫aal ṫoo kar kar ḋékʰaṇhaar.

O Merciful Lord, You are the embodiment of mercy; creating the Creation, You behold it.

ਦਇਆ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਖਿਨ ਮਹਿ ਢਾਹਿ ਉਸਾਰਿ ॥

Ḋa▫i▫aa karahi parabʰ mél læhi kʰin mėh dʰaahi usaar.

Please shower Your Mercy upon me, O God, and unite me with Yourself. In an instant, You destroy and rebuild.

ਦਾਨਾ ਤੂ ਬੀਨਾ ਤੁਹੀ ਦਾਨਾ ਕੈ ਸਿਰਿ ਦਾਨੁ ॥

Ḋaanaa ṫoo beenaa ṫuhee ḋaanaa kæ sir ḋaan.

You are all-wise and all-seeing; You are the Greatest Giver of all givers.

ਦਾਲਦ ਭੰਜਨ ਦੁਖ ਦਲਣ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ॥੩੫॥

Ḋaalaḋ bʰanjan ḋukʰ ḋalaṇ gurmukʰ gi▫aan ḋʰi▫aan. ||35||

He is the Eradicator of poverty, and the Destroyer of pain; the Gurmukh realizes spiritual wisdom and meditation. ||35||

ਧਨਿ ਗਇਐ ਬਹਿ ਝੂਰੀਐ ਧਨ ਮਹਿ ਚੀਤੁ ਗਵਾਰ ॥

Ḋʰan ga▫i▫æ bahi jʰooree▫æ ḋʰan mėh cheeṫ gavaar.

Losing his wealth, he cries out in anguish; the fool’s consciousness is engrossed in wealth.

ਧਨੁ ਵਿਰਲੀ ਸਚੁ ਸੰਚਿਆ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰਿ ॥

Ḋʰan virlee sach sanchi▫aa nirmal naam pi▫aar.

How rare are those who gather the wealth of Truth, and love the Immaculate Naam, the Name of the Lord.

ਧਨੁ ਗਇਆ ਤਾ ਜਾਣ ਦੇਹਿ ਜੇ ਰਾਚਹਿ ਰੰਗਿ ਏਕ ॥

Ḋʰan ga▫i▫aa ṫaa jaaṇ ḋėh jé raachėh rang ék.

If by losing your wealth, you may become absorbed in the Love of the One Lord, then just let it go.

ਮਨੁ ਦੀਜੈ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਭੀ ਕਰਤੇ ਕੀ ਟੇਕ ॥

Man ḋeejæ sir sa▫upee▫æ bʰee karṫé kee ték.

Dedicate your mind, and surrender your head; seek only the Support of the Creator Lord.

ਧੰਧਾ ਧਾਵਤ ਰਹਿ ਗਏ ਮਨ ਮਹਿ ਸਬਦੁ ਅਨੰਦੁ ॥

Ḋʰanḋʰaa ḋʰaavaṫ rėh ga▫é man mėh sabaḋ anand.

Worldly affairs and wanderings cease, when the mind is filled with the bliss of the Shabad.

ਦੁਰਜਨ ਤੇ ਸਾਜਨ ਭਏ ਭੇਟੇ ਗੁਰ ਗੋਵਿੰਦ ॥

Ḋurjan ṫé saajan bʰa▫é bʰété gur govinḋ.

Even one’s enemies become friends, meeting with the Guru, the Lord of the Universe.

ਬਨੁ ਬਨੁ ਫਿਰਤੀ ਢੂਢਤੀ ਬਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰਿ ਬਾਰਿ ॥

Ban ban firṫee dʰoodʰ▫ṫee basaṫ rahee gʰar baar.

Wandering from forest to forest searching, you will find that those things are within the home of your own heart.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲੀ ਮਿਲਿ ਰਹੀ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਨਿਵਾਰਿ ॥੩੬॥

Saṫgur mélee mil rahee janam maraṇ ḋukʰ nivaar. ||36||

United by the True Guru, you shall remain united, and the pains of birth and death will be ended. ||36||

ਨਾਨਾ ਕਰਤ ਨ ਛੂਟੀਐ ਵਿਣੁ ਗੁਣ ਜਮ ਪੁਰਿ ਜਾਹਿ ॥

Naanaa karaṫ na chʰootee▫æ viṇ guṇ jam pur jaahi.

Through various rituals, one does not find release. Without virtue, one is sent to the City of Death.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਏਹੁ ਨ ਓਹੁ ਹੈ ਅਵਗੁਣਿ ਫਿਰਿ ਪਛੁਤਾਹਿ ॥

Naa ṫis éhu na oh hæ avguṇ fir pachʰuṫaahi.

One will not have this world or the next; committing sinful mistakes, one comes to regret and repent in the end.

TOP OF PAGE