ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੇਖਣੁ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਤ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥

Gurmukʰ vékʰaṇ bolṇaa naam japaṫ sukʰ paa▫i▫aa.

The Gurmukh beholds and speaks the Naam, the Name of the Lord; chanting the Naam, he finds peace.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਪ੍ਰਗਾਸਿਆ ਤਿਮਰ ਅਗਿਆਨੁ ਅੰਧੇਰੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥੨॥

Naanak gurmukʰ gi▫aan pargaasi▫aa ṫimar agi▫aan anḋʰér chukaa▫i▫aa. ||2||

O Nanak! The spiritual wisdom of the Gurmukh shines forth; the black darkness of ignorance is dispelled. ||2||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਮਨਮੁਖ ਮੈਲੇ ਮਰਹਿ ਗਵਾਰ ॥

Manmukʰ mælé marėh gavaar.

The filthy, foolish, self-willed Manmukhs die.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਰਮਲ ਹਰਿ ਰਾਖਿਆ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥

Gurmukʰ nirmal har raakʰi▫aa ur ḋʰaar.

The Gurmukhs are immaculate and pure; they keep the Lord enshrined within their hearts.

ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ॥

Bʰanaṫ Naanak suṇhu jan bʰaa▫ee.

Prays Nanak, listen, O Siblings of Destiny!

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਹੁ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਜਾਈ ॥

Saṫgur sévihu ha▫umæ mal jaa▫ee.

Serve the True Guru, and the filth of your ego shall be gone.

ਅੰਦਰਿ ਸੰਸਾ ਦੂਖੁ ਵਿਆਪੇ ਸਿਰਿ ਧੰਧਾ ਨਿਤ ਮਾਰ ॥

Anḋar sansaa ḋookʰ vi▫aapé sir ḋʰanḋʰaa niṫ maar.

Deep within, the pain of skepticism afflicts them; their heads are constantly assaulted by worldly entanglements.

ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਸੂਤੇ ਕਬਹੁ ਨ ਜਾਗਹਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ॥

Ḋoojæ bʰaa▫é sooṫé kabahu na jaagėh maa▫i▫aa moh pi▫aar.

Asleep in the love of duality, they never wake up; they are attached to the love of Maya.

ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਹਿ ਸਬਦੁ ਨ ਵੀਚਾਰਹਿ ਇਹੁ ਮਨਮੁਖ ਕਾ ਬੀਚਾਰ ॥

Naam na cheeṫėh sabaḋ na vichaarėh ih manmukʰ kaa beechaar.

They do not remember the Name, and they do not contemplate the Word of the Shabad; this is the view of the self-willed Manmukhs.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨ ਭਾਇਆ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਨਾਨਕ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਖੁਆਰ ॥੩॥

Har naam na bʰaa▫i▫aa birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa Naanak jam maar karé kʰu▫aar. ||3||

They do not love the Lord’s Name, and they lose their life uselessly. O Nanak! The Messenger of Death attacks them, and humiliates them. ||3||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿਸ ਨੋ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਚੁ ਬਖਸੀਅਨੁ ਸੋ ਸਚਾ ਸਾਹੁ ॥

Jis no har bʰagaṫ sach bakʰsee▫an so sachaa saahu.

He alone is a true king, whom the Lord blesses with true devotion.

ਤਿਸ ਕੀ ਮੁਹਤਾਜੀ ਲੋਕੁ ਕਢਦਾ ਹੋਰਤੁ ਹਟਿ ਨ ਵਥੁ ਨ ਵੇਸਾਹੁ ॥

Ṫis kee muhṫaajee lok kadʰ▫ḋaa horaṫ hat na vaṫʰ na vésaahu.

People pledge their allegiance to him; no other store stocks this merchandise, nor deals in this trade.

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਨਮੁਖੁ ਹੋਵੈ ਸੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਲਏ ਵੇਮੁਖ ਭਸੁ ਪਾਹੁ ॥

Bʰagaṫ janaa ka▫o sanmukʰ hovæ so har raas la▫é væmukʰ bʰas paahu.

That humble devotee who turns his face towards the Guru and becomes Sunmukh, receives the Lord’s wealth; the faithless Baymukh, who turns his face away from the Guru, gathers only ashes.

ਹਰਿ ਕੇ ਨਾਮ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ਹਰਿ ਭਗਤ ਹਹਿ ਜਮੁ ਜਾਗਾਤੀ ਤਿਨਾ ਨੇੜਿ ਨ ਜਾਹੁ ॥

Har ké naam ké vaapaaree har bʰagaṫ hėh jam jaagaaṫee ṫinaa néṛ na jaahu.

The Lord’s devotees are dealers in the Name of the Lord. The Messenger of Death, the tax-collector, does not even approach them.

ਜਨ ਨਾਨਕਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਲਦਿਆ ਸਦਾ ਵੇਪਰਵਾਹੁ ॥੭॥

Jan Naanak har naam ḋʰan laḋi▫aa saḋaa véparvaahu. ||7||

Servant Nanak has loaded the wealth of the Name of the Lord, who is forever independent and care-free. ||7||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਇਸੁ ਜੁਗ ਮਹਿ ਭਗਤੀ ਹਰਿ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਹੋਰੁ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇਆ ॥

Is jug mėh bʰagṫee har ḋʰan kʰati▫aa hor sabʰ jagaṫ bʰaram bʰulaa▫i▫aa.

In this age, the devotee earns the wealth of the Lord; all the rest of the world wanders deluded in doubt.

ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥

Gur parsaadee naam man vasi▫aa an▫ḋin naam ḋʰi▫aa▫i▫aa.

By Guru’s Grace, the Naam, the Name of the Lord, comes to dwell in his mind; night and day, he meditates on the Naam.

ਬਿਖਿਆ ਮਾਹਿ ਉਦਾਸ ਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥

Bikʰi▫aa maahi uḋaas hæ ha▫umæ sabaḋ jalaa▫i▫aa.

In the midst of corruption, he remains detached; through the Word of the Shabad, he burns away his ego.

ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਉਧਰੇ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥

Aap ṫari▫aa kul uḋʰré ḋʰan jaṇéḋee maa▫i▫aa.

He crosses over, and saves his relatives as well; blessed is the mother who gave birth to him.

ਸਦਾ ਸਹਜੁ ਸੁਖੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇਆ ॥

Saḋaa sahj sukʰ man vasi▫aa saché si▫o liv laa▫i▫aa.

Peace and poise fill his mind forever, and he embraces love for the True Lord.

ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹਾਦੇਉ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਭੁਲੇ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥

Barahmaa bisan mahaaḋé▫o ṫaræ guṇ bʰulé ha▫umæ moh vaḋʰaa▫i▫aa.

Brahma, Vishnu and Shiva wander in the three qualities, while their egotism and desire increase.

ਪੰਡਿਤ ਪੜਿ ਪੜਿ ਮੋਨੀ ਭੁਲੇ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥

Pandiṫ paṛ paṛ monee bʰulé ḋoojæ bʰaa▫é chiṫ laa▫i▫aa.

The Pandits, the religious scholars and the silent sages read and debate in confusion; their consciousness is centered on the love of duality.

ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਵਿਣੁ ਗੁਰ ਤਤੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥

Jogee jangam sani▫aasee bʰulé viṇ gur ṫaṫ na paa▫i▫aa.

The Yogis, wandering pilgrims and Sanyaasees are deluded; without the Guru, they do not find the essence of reality.

ਮਨਮੁਖ ਦੁਖੀਏ ਸਦਾ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲੇ ਤਿਨੑੀ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥

Manmukʰ ḋukʰee▫é saḋaa bʰaram bʰulé ṫinĥee birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa.

The miserable self-willed Manmukhs are forever deluded by doubt; they waste away their lives uselessly.

ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇਈ ਜਨ ਸਮਧੇ ਜਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥੧॥

Naanak naam raṫé sé▫ee jan samḋʰé jė aapé bakʰas milaa▫i▫aa. ||1||

O Nanak! Those who are imbued with the Naam are balanced and poised; forgiving them, the Lord blends them with Himself. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਨਾਨਕ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਵਸਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥

Naanak so salaahee▫æ jis vas sabʰ kichʰ ho▫é.

O Nanak! Praise Him, who has control over everything.

ਤਿਸਹਿ ਸਰੇਵਹੁ ਪ੍ਰਾਣੀਹੋ ਤਿਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥

Ṫisėh sarévhu paraaṇeeho ṫis bin avar na ko▫é.

Remember Him, O mortals - without Him, there is no other at all.

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੨॥

Gurmukʰ anṫar man vasæ saḋaa saḋaa sukʰ ho▫é. ||2||

He dwells deep within those who are Gurmukh; forever and ever, they are at peace. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਧਨੁ ਨ ਖਟਿਓ ਸੇ ਦੇਵਾਲੀਏ ਜੁਗ ਮਾਹਿ ॥

Jinee gurmukʰ har naam ḋʰan na kʰati▫o sé ḋévaalee▫é jug maahi.

Those who do not become Gurmukh and earn the wealth of the Lord’s Name, are bankrupt in this age.

ਓਇ ਮੰਗਦੇ ਫਿਰਹਿ ਸਭ ਜਗਤ ਮਹਿ ਕੋਈ ਮੁਹਿ ਥੁਕ ਨ ਤਿਨ ਕਉ ਪਾਹਿ ॥

O▫é mangḋé firėh sabʰ jagaṫ mėh ko▫ee muhi ṫʰuk na ṫin ka▫o paahi.

They wander around begging all over the world, but no one even spits in their faces.

ਪਰਾਈ ਬਖੀਲੀ ਕਰਹਿ ਆਪਣੀ ਪਰਤੀਤਿ ਖੋਵਨਿ ਸਗਵਾ ਭੀ ਆਪੁ ਲਖਾਹਿ ॥

Paraa▫ee bakʰeelee karahi aapṇee parṫeeṫ kʰovan sagvaa bʰee aap lakʰaahi.

They gossip about others, and lose their credit, and expose themselves as well.

ਜਿਸੁ ਧਨ ਕਾਰਣਿ ਚੁਗਲੀ ਕਰਹਿ ਸੋ ਧਨੁ ਚੁਗਲੀ ਹਥਿ ਨ ਆਵੈ ਓਇ ਭਾਵੈ ਤਿਥੈ ਜਾਹਿ ॥

Jis ḋʰan kaaraṇ chuglee karahi so ḋʰan chuglee haṫʰ na aavæ o▫é bʰaavæ ṫiṫʰæ jaahi.

That wealth, for which they slander others, does not come into their hands, no matter where they go.

TOP OF PAGE