ਨਾਨਕ ਭਏ ਪੁਨੀਤ ਹਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇਆ ॥੨੬॥

Naanak bʰa▫é puneeṫ har ṫiraṫʰ naa▫i▫aa. ||26||

O Nanak! They are purified, bathing in the sacred shrine of the Lord. ||26||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੪ ॥

Salok mėhlaa 4.

Shalok, Fourth Mehl:

ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਤਰਿ ਸਾਂਤਿ ਹੈ ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥

Gurmukʰ anṫar saaⁿṫ hæ man ṫan naam samaa▫é.

Within the Gurmukh is peace and tranquility; his mind and body are absorbed in the Naam, the Name of the Lord.

ਨਾਮੋ ਚਿਤਵੈ ਨਾਮੁ ਪੜੈ ਨਾਮਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥

Naamo chiṫvæ naam paṛæ naam rahæ liv laa▫é.

He contemplates the Naam, he studies the Naam, and he remains lovingly absorbed in the Naam.

ਨਾਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਇਆ ਚਿੰਤਾ ਗਈ ਬਿਲਾਇ ॥

Naam paḋaaraṫʰ paa▫i▫aa chinṫaa ga▫ee bilaa▫é.

He obtains the treasure of the Naam, and his anxiety is dispelled.

ਸਤਿਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਨਾਮੁ ਊਪਜੈ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥

Saṫgur mili▫æ naam oopjæ ṫisnaa bʰukʰ sabʰ jaa▫é.

Meeting with the Guru, the Naam wells up, and his thirst and hunger are completely relieved.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਮੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੧॥

Naanak naamé raṫi▫aa naamo palæ paa▫é. ||1||

O Nanak! Imbued with the Naam, he gathers in the Naam. ||1||

ਮਃ ੪ ॥

Mėhlaa 4.

Fourth Mehl:

ਸਤਿਗੁਰ ਪੁਰਖਿ ਜਿ ਮਾਰਿਆ ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿਆ ਘਰੁ ਛੋਡਿ ਗਇਆ ॥

Saṫgur purakʰ jė maari▫aa bʰaram bʰarmi▫aa gʰar chʰod ga▫i▫aa.

One who is cursed by the True Guru, abandons his home, and wanders around aimlessly.

ਓਸੁ ਪਿਛੈ ਵਜੈ ਫਕੜੀ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਆਗੈ ਭਇਆ ॥

Os pichʰæ vajæ fakṛee muhu kaalaa aagæ bʰa▫i▫aa.

He is jeered at, and his face is blackened in the world hereafter.

ਓਸੁ ਅਰਲੁ ਬਰਲੁ ਮੁਹਹੁ ਨਿਕਲੈ ਨਿਤ ਝਗੂ ਸੁਟਦਾ ਮੁਆ ॥

Os aral baral muhhu niklæ niṫ jʰagoo sutḋaa mu▫aa.

He babbles incoherently, and foaming at the mouth, he dies.

ਕਿਆ ਹੋਵੈ ਕਿਸੈ ਹੀ ਦੈ ਕੀਤੈ ਜਾਂ ਧੁਰਿ ਕਿਰਤੁ ਓਸ ਦਾ ਏਹੋ ਜੇਹਾ ਪਇਆ ॥

Ki▫aa hovæ kisæ hee ḋæ keeṫæ jaaⁿ ḋʰur kiraṫ os ḋaa ého jéhaa pa▫i▫aa.

What can anyone do? Such is his destiny, according to his past deeds.

ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਝੂਠਾ ਕੂੜੁ ਬੋਲੇ ਕਿਸੈ ਨ ਭਾਵੈ ॥

Jiṫʰæ oh jaa▫é ṫiṫʰæ oh jʰootʰaa kooṛ bolé kisæ na bʰaavæ.

Wherever he goes, he is a liar, and for telling lies, he is not liked by anyone.

ਵੇਖਹੁ ਭਾਈ ਵਡਿਆਈ ਹਰਿ ਸੰਤਹੁ ਸੁਆਮੀ ਅਪੁਨੇ ਕੀ ਜੈਸਾ ਕੋਈ ਕਰੈ ਤੈਸਾ ਕੋਈ ਪਾਵੈ ॥

vékʰhu bʰaa▫ee vadi▫aa▫ee har sanṫahu su▫aamee apuné kee jæsaa ko▫ee karæ ṫæsaa ko▫ee paavæ.

O Siblings of Destiny, behold this, the glorious greatness of our Lord and Master, O Saints; as one behaves, so does he receive.

ਏਹੁ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੁ ਹੋਵੈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਅਗੋ ਦੇ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਆਖਿ ਸੁਣਾਵੈ ॥੨॥

Éhu barahm beechaar hovæ ḋar saachæ ago ḋé jan Naanak aakʰ suṇaavæ. ||2||

This shall be God’s determination in His True Court; servant Nanak predicts and proclaims this. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਗੁਰਿ ਸਚੈ ਬਧਾ ਥੇਹੁ ਰਖਵਾਲੇ ਗੁਰਿ ਦਿਤੇ ॥

Gur sachæ baḋʰaa ṫʰéhu rakʰvaalé gur ḋiṫé.

The True Guru has established the village; the Guru has appointed its guards and protectors.

ਪੂਰਨ ਹੋਈ ਆਸ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਮਨ ਰਤੇ ॥

Pooran ho▫ee aas gur charṇee man raṫé.

My hopes are fulfilled, and my mind is imbued with the love of the Guru’s Feet.

ਗੁਰਿ ਕ੍ਰਿਪਾਲਿ ਬੇਅੰਤਿ ਅਵਗੁਣ ਸਭਿ ਹਤੇ ॥

Gur kirpaal bé▫anṫ avguṇ sabʰ haṫé.

The Guru is infinitely merciful; He has erased all my sins.

ਗੁਰਿ ਅਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰਿ ਅਪਣੇ ਕਰਿ ਲਿਤੇ ॥

Gur apṇee kirpaa ḋʰaar apṇé kar liṫé.

The Guru has showered me with His Mercy, and He has made me His own.

ਨਾਨਕ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰ ਜਿਸੁ ਗੁਰ ਕੇ ਗੁਣ ਇਤੇ ॥੨੭॥

Naanak saḋ balihaar jis gur ké guṇ iṫé. ||27||

Nanak is forever a sacrifice to the Guru, who has countless virtues. ||27||

ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥

Salok mėhlaa 1.

Shalok, First Mehl:

ਤਾ ਕੀ ਰਜਾਇ ਲੇਖਿਆ ਪਾਇ ਅਬ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ਪਾਂਡੇ ॥

Ṫaa kee rajaa▫é lékʰi▫aa paa▫é ab ki▫aa keejæ paaⁿdé.

By His Command, we receive our preordained rewards; so what can we do now, O Pandit?

ਹੁਕਮੁ ਹੋਆ ਹਾਸਲੁ ਤਦੇ ਹੋਇ ਨਿਬੜਿਆ ਹੰਢਹਿ ਜੀਅ ਕਮਾਂਦੇ ॥੧॥

Hukam ho▫aa haasal ṫaḋé ho▫é nibṛi▫aa handʰėh jee▫a kamaaⁿḋé. ||1||

When His Command is received, then it is decided; all beings move and act accordingly. ||1||

ਮਃ ੨ ॥

Mėhlaa 2.

Second Mehl:

ਨਕਿ ਨਥ ਖਸਮ ਹਥ ਕਿਰਤੁ ਧਕੇ ਦੇ ॥

Nak naṫʰ kʰasam haṫʰ kiraṫ ḋʰaké ḋé.

The string through the nose is in the hands of the Lord Master; one’s own actions drive him on.

ਜਹਾ ਦਾਣੇ ਤਹਾਂ ਖਾਣੇ ਨਾਨਕਾ ਸਚੁ ਹੇ ॥੨॥

Jahaa ḋaaṇé ṫahaaⁿ kʰaaṇé naankaa sach hé. ||2||

Wherever his food is, there he eats it; O Nanak! This is the Truth. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਸਭੇ ਗਲਾ ਆਪਿ ਥਾਟਿ ਬਹਾਲੀਓਨੁ ॥

Sabʰé galaa aap ṫʰaat bahaalee▫on.

The Lord Himself puts everything in its proper place.

ਆਪੇ ਰਚਨੁ ਰਚਾਇ ਆਪੇ ਹੀ ਘਾਲਿਓਨੁ ॥

Aapé rachan rachaa▫é aapé hee gʰaali▫on.

He Himself created the creation, and He Himself destroys it.

ਆਪੇ ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਆਪਿ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲਿਓਨੁ ॥

Aapé janṫ upaa▫é aap parṫipaali▫on.

He Himself fashions His creatures, and He Himself nourishes them.

ਦਾਸ ਰਖੇ ਕੰਠਿ ਲਾਇ ਨਦਰਿ ਨਿਹਾਲਿਓਨੁ ॥

Ḋaas rakʰé kantʰ laa▫é naḋar nihaali▫on.

He hugs His slaves close in His embrace, and blesses them with His Glance of Grace.

ਨਾਨਕ ਭਗਤਾ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਜਾਲਿਓਨੁ ॥੨੮॥

Naanak bʰagṫaa saḋaa anand bʰaa▫o ḋoojaa jaali▫on. ||28||

O Nanak! His devotees are forever in bliss; they have burnt away the love of duality. ||28||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥

Salok mėhlaa 3.

Shalok, Third Mehl:

ਏ ਮਨ ਹਰਿ ਜੀ ਧਿਆਇ ਤੂ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਭਾਇ ॥

É man har jee ḋʰi▫aa▫é ṫoo ik man ik chiṫ bʰaa▫é.

O mind, meditate on the Dear Lord, with single-minded conscious concentration.

ਹਰਿ ਕੀਆ ਸਦਾ ਸਦਾ ਵਡਿਆਈਆ ਦੇਇ ਨ ਪਛੋਤਾਇ ॥

Har kee▫aa saḋaa saḋaa vaḋi▫aa▫ee▫aa ḋé▫é na pachʰoṫaa▫é.

The glorious greatness of the Lord shall last forever and ever; He never regrets what He gives.

ਹਉ ਹਰਿ ਕੈ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰਣੈ ਜਿਤੁ ਸੇਵਿਐ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ॥

Ha▫o har kæ saḋ balihaarṇæ jiṫ sévi▫æ sukʰ paa▫é.

I am forever a sacrifice to the Lord; serving Him, peace is obtained.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਉਮੈ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇ ॥੧॥

Naanak gurmukʰ mil rahæ ha▫umæ sabaḋ jalaa▫é. ||1||

O Nanak! The Gurmukh remains merged with the Lord; he burns away his ego through the Word of the Shabad. ||1||

ਮਃ ੩ ॥

Mėhlaa 3.

Third Mehl:

ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਅਨੁ ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰੇਇ ॥

Aapé sévaa laa▫i▫an aapé bakʰas karé▫i.

He Himself enjoins us to serve Him, and He Himself blesses us with forgiveness.

ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਾ ਪਿਉ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਸਾਰ ਕਰੇਇ ॥

Sabʰnaa kaa maa pi▫o aap hæ aapé saar karé▫i.

He Himself is the father and mother of all; He Himself cares for us.

ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਨਿ ਤਿਨ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਹੈ ਜੁਗੁ ਜੁਗੁ ਸੋਭਾ ਹੋਇ ॥੨॥

Naanak naam ḋʰi▫aa▫in ṫin nij gʰar vaas hæ jug jug sobʰaa ho▫é. ||2||

O Nanak! Those who meditate on the Naam, the Name of the Lord, abide in the home of their inner being; they are honored throughout the ages. ||2||

ਪਉੜੀ ॥

Pa▫oṛee.

Pauree:

ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹਹਿ ਕਰਤੇ ਮੈ ਤੁਝ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥

Ṫoo karaṇ kaaraṇ samraṫʰ hėh karṫé mæ ṫujʰ bin avar na ko▫ee.

You are the Creator, all-powerful, able to do anything. Without You, there is no other at all.

TOP OF PAGE